Pręciki są zwykle trzy. Wyjątkowo dwa (tomka (Anthoxanthum), turówka (Hierochloe) lub jeden (wulpia (Vulpia)). Nitki pręcików są silnie wydłużone podczas kwitnienia, tak że zwisają poza okwiatem, pękają zwykle podłużnie. Trawy są wiatropylne — swobodnie poruszane przez wiatr pylniki rozsiewają z wiatrem duże ilości drobnych, gładkich, ziaren pyłku.
Po zapyleniu słupek przekształca się w jednonasienną niełupkę zwaną ziarniakiem, zwykle stosunkowo trwało połączoną z plewkami (oplewioną).
Oś kłoska, to osadka. Poszczególne elementy znajdują są na osadce na różnej wysokości, naprzeciwlegle (w dwóch przeciwległych rzędach). Idąc od nasady osadki kłoska są to specyficzne dla kwiatostanu traw liście przykwiatowe — zwykle dwie plewy (dolna i górna, rodzaj podsadek) a powyżej ich jeden lub większa liczba plewek dolnych i wyrastających z ich kątów pojedynczych kwiatów.
Najniżej na osadce kłoska znajduje się plewa dolna (odpowiednik podsadki). Z reguły są dwie plewy - plewa dolna i przeciwlegle, nieco wyżej położona na osadce plewa górna. Plewy znajdują się w nasadzie kłoska i mogą w mniejszym lub większym stopniu obejmować wyżej położone kwiaty kłoska.
Plewa dolna ma zwykle jeden nerw. Plewa górna ma 3-, 5-, 7-11 nerwów.
Plewki to listki przykwiatowe wyrastające na osadce kłoska powyżej plew; z ich kątów wyrastają kwiaty — jest to odpowiednik przysadki. Liczba plewek odpowiada liczbie kwiatów.
Z grzbietu plewki dolnej może wyrastać ość są to wtedy plewki ościste. Plewki dolne mogą też być bezostne.
Kłoski traw są zgrupowane w kwiatostany różnego typu: kłos złożony właściwy, wiecha,
wiecha kłosokształtna (kłos pozorny) - kwiatostan silnie ścieśniony o krótkich gałązkach wiechy, rzadziej grona, osadzonych na jednej osi - z wyglądu przypomina kłos,