Rumex crispus L. [🔉 ru·meks *]

Bylina o wrzecionowatym korzeniu, w górze zgrubiałym i podzielonym na kilka krótkich szyjek.

Łodyga 30-100 (150) cm wysokości; prosta, zwykle rozgałęziająca się tylko w kwiatostanie; powierzchnia zwykle brązowo nabiegła.

Liście odziomkowe o ogonku nie dłuższym od blaszki, do 35 cm długości i 8 cm szerokości, blaszka liściowa podługowatolancetowata wąskolancetowata najszersza w połowie lub poniżej, u nasady klinowata do zwężającej się, zaokrąglonej lub uciętej; spodem nagie lub delikatnie brodawkowane wzdłuż nerwów; brzegiem zwykle silnie falisto karbowana, kędzierzawa. Nerwacja zwykle z bocznymi nerwami skośnie skierowanymi ku szczytowi liścia.

Górne liście łodygowe podobnej formy, mniejsze, zwykle mniej kędzierzawe, w górnej części przechodzące w podsadki.

Kwiatostan typowo niebogato rozgałęziony, gałązki skośnie ostające lub przyciśnięte do osi głównej, zwykle bez rozgałęzień kolejnego rzędu; podsadki tylko w dolnej części. Nibyokółki w dole zwykle rozsunięte, w górze kwiatostanu przylegają do siebie.

Szypułka owocu cienka, w dolnej połowie z wybitnie obrączkowatym stawem, niewiele i stopniowo grubiejąca pod owocem, różnej długości. Wewnętrzne listki okwiatu zwykle okrągłotrójkątne, 3.5-5 (6.5) mm długości i 3-6 mm szerokości, całobrzegie lub karbowane albo z bardzo drobnymi ząbkami, zakończone tępo lub szpiczasto, u nasady czasem płytko sercowato wykrojone; cienkie z wyraźną nerwacją; guzek występuje na jednym lub zwykle na wszystkich wewnętrznych listkach okwiatu ale na jednym z listków jest znacznie większy niż na pozostałych.
Guzek silnie wypukły, kształtu wrzecionowatego do prawie kulistego, dłuższy niż połowa długości listka.

Niełupki 2-3 mm długości, brązowe (ciemnobrązowe).

Kwitnienie od lipca do sierpnia.Bylina o wrzecionowatym korzeniu, w górze zgrubiałym i podzielonym na kilka krótkich szyjek.

Liście odziomkowe o ogonku nie dłuższym od blaszki, do 35 cm długości i 8 cm szerokości, blaszka liściowa podługowatolancetowata wąskolancetowata najszersza w połowie lub poniżej, u nasady klinowata do zwężającej się, zaokrąglonej lub uciętej; spodem nagie lub delikatnie brodawkowane wzdłuż nerwów; brzegiem zwykle silnie falisto karbowana, kędzierzawa. Nerwacja zwykle z bocznymi nerwami skośnie skierowanymi ku szczytowi liścia.

Kwiatostan typowo niebogato rozgałęziony, gałązki skośnie ostające lub przyciśnięte do osi głównej, zwykle bez rozgałęzień kolejnego rzędu; podsadki tylko w dolnej części. Nibyokółki w dole zwykle rozsunięte, w górze kwiatostanu przylegają do siebie.

Niełupki 2-3 mm długości, brązowe (ciemnobrązowe).

Kwitnienie od lipca do sierpnia.

Gatunek o bardzo dużej zmienności. Poszczególne populacje i egzemplarze mogą różnić się między innymi: wielkością i kształtem wewnętrznych listków okwiatu; kwiatostan może różnić się zwartością i formą rozgałęzień; liście mogą różnić się kształtem, stopniem kędzierzowatości oraz żyłkowaniem.

Wyróżnianie odmian i podgatunków ma niewielki sens bo nie widać wyraźnych preferencji geograficznych czy ekologicznych ^[71.2s320].Gatunek o bardzo dużej zmienności. Poszczególne populacje i egzemplarze mogą różnić się między innymi: wielkością i kształtem wewnętrznych listków okwiatu; kwiatostan może różnić się zwartością i formą rozgałęzień; liście mogą różnić się kształtem, stopniem kędzierzowatości oraz żyłkowaniem.

Gatunek pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Preferuje siedliska wilgotne, żyzne, gleby gliniaste.

Doliny rzek i cieków, tereny ruderalne, ugory, skraje dróg, miejsca wypasu i przebywania bydła. Częsty chwast na pastwiskach, polach uprawnych i podmokłych łąkach.Gatunek pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Doliny rzek i cieków, tereny ruderalne, ugory, skraje dróg, miejsca wypasu i przebywania bydła. Częsty chwast na pastwiskach, polach uprawnych i podmokłych łąkach.

W ziołolecznictwie (nie ma w farmakopei) stosuje się Hydrolapathi radix (korzeń kobylaka).W ziołolecznictwie (nie ma w farmakopei) stosuje się Hydrolapathi radix (korzeń kobylaka).