Rodgersia henrici (rodgersia Henriciego)

właściwości i zastosowanie

takson uprawiany, nie ujęty w czekliście ^[491]

⇈ 🌱

Bylina z Azji Wschodniej. Kłącze grube, pokryte łuskami. Walorem ozdobnym są przede wszystkim okazałe, dłoniasto- lub pierzastozłożone, długoogonkowe liście; u odmian bywają (zwłaszcza na początku wzrostu) purpurowo przebarwione a jesienią czerwone. Kwiatostany okazałe, wiechowate; kwiaty białe, różowe do purpuroworóżowych.

space

wymagania i uprawa

Stosowane w miejscach cienistych lub półcienistych, stale dostatecznie wilgotnych, stosunkowo ciepłych i nie narażonych na wiatry. Gdy nie grodzi wysychanie ziemi radzą sobie także w miejscach nasłonecznionych. Młode sadzonki wrażliwe na przymrozki. Starsze wybitnie odporne, tworzą trwałe nasadzenia.

space

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#2) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

○	bez odmiany
	‘Die Schone’

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Rodgersia henrici (Franch.) Franch. • Rodgersia aesculifolia Batalin var. henricii (French.) C.Y. Wu ex J.T. Pan • (pl) rodgersia Henriciego

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈