Bylina z Azji Wschodniej.
Kłącze grube, pokryte łuskami.
Walorem ozdobnym są przede wszystkim okazałe, dłoniasto- lub pierzastozłożone, długoogonkowe liście; u odmian bywają (zwłaszcza na początku wzrostu) purpurowo przebarwione a jesienią czerwone.
Kwiatostany okazałe, wiechowate; kwiaty białe, różowe do purpuroworóżowych.
Stosowane w miejscach cienistych lub półcienistych, stale dostatecznie wilgotnych, stosunkowo ciepłych i nie narażonych na wiatry. Gdy nie grozi wysychanie ziemi radzą sobie także w miejscach nasłonecznionych.
Młode sadzonki wrażliwe na przymrozki. Starsze wybitnie odporne, tworzą trwałe nasadzenia.
‘Purdomii’ (Rodgersia purdomii) — pąki kwiatowe i młode przyrosty lśniące, miedzianoróżowawobrązowe; odmiana ta bywa oferowana też pod nazwą Rodgersia purdomii hort. - nazwa pochodzi od niejakiego Williama Purdoma który przywiózł ją z Chin
▫
Rodgersia purdomii (‘Purdomii’) — pąki kwiatowe i młode przyrosty lśniące, miedzianoróżowawobrązowe; odmiana ta bywa oferowana też pod nazwą Rodgersia purdomii hort. - nazwa pochodzi od niejakiego Williama Purdoma który przywiózł ją z Chin
▫
‘White’
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
