opis
cechy diagnostyczne w kluczu:
Niewysokie drzewo (15-20 m); pień często krzywy, korona szeroka, czasem jednostronna. Tworzy odrosty korzeniowe. Pędy dość cienkie, ciernie tworzą się także na młodych długopędach.
Owoce drobne (poniżej 3 cm średnicy), kuliste lub słabo gruszkowate, ogonek do 4 cm długości, cienki, do 2 mm średnicy; zielone, żółte do brązowych, nigdy nie mają czeronawego rumieńca; długo twarde i cierpkie, w pełnej dojrzałości miękkną „ulęgając się” na brązowawą mazistą masę.
Naturalny (prawdopodobnie) zasięg od północno-zachodniej Afryki, przez Europę (poza jej północnymi krańcami) po Zakaukazie.
Często spotyka się formy w różnym stopniu mieszańcowe z gruszą pospolitą (Pyrus communis) — Pyrus ×amphigena.
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Stare drzewa o efektownym, a przy tym malowniczym (także zimą) i swojskim, pokroju, często z krzywymi pniami i nieregularną kopulastą koroną.
Odpowiednio cięty szpaler gruszy może być żywopłotem 2-4m wysokim, o charakterze obronnym z racji silnego ociernienia pędów; problemem w jego utrzymaniu mogą być odrosty korzeniowe.
na żywopłot formowany, obronny
🌳 drzewa liściaste • "kolczaste/kłujące" • liście sezonowe
🌺 ozdobne kwiaty • atrakcyjne przebarwienie liści jesienią
wysokość: do 15 (20) m
wymagania i uprawa
⇈
🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • znosi suszę
☷ gleba: niskie wymagania • przeciętna ogrodowa • odczyn zbliżony do obojętnego • toleruje zasadową (wysokie pH)
Wymaga stanowiska z pełnym nasłonecznieniem i ciepłego.
Dużym problemem w wykorzystaniu grusz jest podatność na chorobę grzybową, rdzę grusz. Jej żywicielem pośrednim jest jałowiec pospolity (Juniperus communis).
⇈ 🌱 🌸
wybrane okazy · selected collections ⇈
#4
leg. Marek Snowarski
/Bukowina Sycowska, okolice/
#18 #8 3D
leg. Marek Snowarski
/prawdopodobnie z dawnej uprawy przydomowej/
ten gatunek tworzy mieszańca:
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji