|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Bylina.
Rośliny 10-20cm wysokości, tworzy luźne darnie z licznymi płonnymi różyczkami liściowymi oraz bezlistnymi pędami kwiatowymi.
Działki pokryte czarnobrunatnymi szczecinkami. Płatki do 1(1.5)cm długości. Torebki pokryte szarobrunatnymi szczecinkami.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek wąsko ujęty, wchodzący w kompleks szeroko ujętego maku alpejskiego (Papaver alpinum) — gatunku występującego w górach Europy, głównie w Alpach i na wapieniach, w wielu podgatunkach i formach. Wymagania i uprawa jako rośliny ogrodowej jest opisana na stronie maku alpejskiego (Papaver alpinum).
Endemit zachodniokarpacki; występuje na kilkudziesięciu stanowiskach w Polsce w Tatrach i na Słowacji w Wielkiej Fatrze; głównie na wapieniach, w większości w piętrze kosodrzewiny i alpejskim.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Status czerwonej księgi 2014r.[169.14]: VU – narażony
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: VU – narażony.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
D1. populacja bardzo mała, liczba dojrzałych osobników ≤1000.