Melandrium album (bniec biały)

Silene latifolia ssp. alba — otwarte torebki

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 3849 "kwiaty zwykle białe, roślina górą gruczołowato owłosiona" w "Silene (lepnica)"

⇑ kl 3875 "kwiaty białe" w "Silene (lepnica)"

Tworzy płodne mieszańce z bieńcem czerwonym (Melandrium rubrum) — Melandrium ×dubium o różowych kwiatach.

Rośliny jednoletnie lub ozime, rzadziej bylina, 30-80(100)cm wysokości; w górze krótko, gruczołowato owłosione. Dwupienne, kwiaty męskie bez skarlałego słupka.

space

Kwiaty stosunkowo duże, 2-3(4)cm średnicy. Płatki zwykle białe, rzadko różowe. Szyjek słupka pięć lub tylko kwiaty męskie.

space

Kwitnienie maj-październik.

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski ^[491]

wystepowanie - Melandrium album (bniec biały)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Melandrium album (bniec biały)

Chwast upraw, miejsca ruderalne, przydroża, rzadziej w zaroślach. Na glebach raczej żyznych, zasobnych w azot.

Roślina jednoroczna.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012)^[234]/:
• zadomowiony
• archeofit
• Pochodzenie: Europa południowo-wschodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: nieznany
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.

wybrane okazy · selected collections ⇈

bl.030901-3
leg. Barbara Łotocka

bl.030619-1
leg. Barbara Łotocka

03 06 18 - 5
leg. Marek Snowarski
/Zdbice, k. Wałcza/

ten gatunek tworzy mieszańca:

drugi rodzic ⇒

Melandrium rubrum
bniec czerwony

mieszaniec ⇒

Melandrium ×dubium

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Melandrium album (Mill.) Garcke [🔉 me·lan·dri·um] • Melandrium pratense Röhl. · Silene alba (Mill.) E.H.L. Krause [🔉 si·le·ne *] · Silene latifolia Poir. ssp. alba (Mill.) Greuter et Burdet · Silene pratensis (Rafn) Godr. [🔉 si·le·ne *] • (pl) bniec biały

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Tokarska-Guzik et al. (2012) — Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. ^[234]