| ||||
| ||||
cechy charakterystyczne
Bylina, tworzy poduchowate kępki kilkunastocentymetrowej średnicy, 2-4cm wysokości.
Łodygi z jednym kwiatem, do 10cm wysokości.
Kwitnienie czerwiec-sierpień.
występowanie
Pospolicie w Tatrach w piętrze alpejskim; skały różnego rodzaju i upłazy, murawy wysokogórskie.
Także uprawiana, skalniakowa, bylina ozdobna.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Tworzy zbite, wypukłe, prawie kuliste poduchy.
Na podłożu kwaśnym, zwykle granitowym.
Tworzy luźne, płaskie poduchy.
Na podłożu wapiennym lub wapń zawierającym.
wymagania i uprawa
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba sucha lub gleba przeciętnie wilgotna • odczyn — gleba kwaśna • ciepło — miejsce najzimniejsze • zwięzłość — gleba inicjalna - skały i szczeliny skalne lub gleba kamienista, żwirowa • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • żyzność — podłoże skrajnie ubogie
Wysokość: do 5 cm
Kwitnienie: od maja do czerwca
Grupa użytkowa: