Malus domestica Borkh. [🔉 ma·lus *]

Drzewa sadzone w ogrodach, obok waloru użytkowego, mają też ozdobny. Zwłaszcza w porze kwitnienia, które rozpoczyna się nieco przed listnieniem. Interesujące są i później, w czasie dojrzewania owoców (jabłek). Stare przyzagrodowe drzewa, uprawiane w tradycyjnym systemie, na silnie rosnących podkładkach i wysokopienne, nie cięte lub sporadycznie formowane, są dość malownicze, tworzą szerokie naturalne korony. Formy "naturalne" są mniej przydatne jako owocowe, z uwagi na trudność w ochronie przed chorobami i szkodnikami oraz pracochłonność zbioru owoców.

Podstawowym problemem w uprawie jabłoni są te same choroby takie jak np. parch jabłoni i mączniak jabłoni. Warto wybierać odmiany odporniejsze na te plagi.

Odmiany rozmnaża się przede wszystkim przez szczepienie (głownie przez okulizację). Stosuje się standardowe podkładki dla jabłoni. Wybór podkładki decyduje o wielkości otrzymanego szczepu, o szybkości wejścia w owocowanie, jego obfitości i jakości owoców. W produkcji owoców dominują rośliny karłowe, do 2-2.5 m wysokości, przystosowane do mechanicznego zbioru owoców.

W uprawie znajduje się ponad 2 tysiące odmian. Różnią się one wieloma cechami, m.in. odpornością na choroby, porą dojrzewanie, smakiem, przeznaczeniem użytkowym (deserowe, na przetwory). Rozróżnia się m.in. dojrzałość zbiorczą (kiedy należy je zerwać i rozpocząć przechowywanie) i dojrzałość konsumpcyjną (nieraz odległą od tygodnie i miesiące od zbioru, gdy owoce nabierają optymalnych walorów organoleptycznych). W przypadku części odmian można mówić o grupach odmian, wywodzących się od bazowej i różniących się od niej zwykle tylko jedną istotną cechą wyglądu owoców (zwykle jest to mutacja jednego genu) np. barwą lub wzorem wybarwienia skórki. Takie potomne odmiany określa się mianem sportu danej odmiany pierwotnej.

Przykłady podkładek karłowych:
M27 (silnie skarlająca),
P59 (słabsza od P22, mrozoodporna, płytki system korzeniowy, wymaga palikowania, korzeni się lepiej od następnych, na gleby żyzne i dostatecznie wilgotne, owocowanie do drugiego roku),
P22 (słabsza od M9, odporna na mróz i choroby kory, na gleby żyzne, płytki system korzeniowy, wymaga palikowania, owocowanie od drugiego roku, dla odmian silnie rosnących, na gleby żyzne, dostatecznie wilgotne),
P16 (jak M9, nieco silniej ukorzeniona),
P2 (jak M9, mrozoodporna, podatna na choroby, wytrzymalsza na suszę),
M9 i jej kilka podklonów (najpopularniejsza karłowa, drzewa do 2 m, wrażliwa na mróz, słaby, płytki i kruchy system korzeniowy, wymaga palikowania, b. szybkie wejście w owocowanie, już w drugim roku),

podkładek półkarłowych:
P60 (mrozoodporna, silny system korzeniowy, na gleby lżejsze, silniejsza od M9, słabsza od M26, wczesne wejście w owocowanie);
M26 (najpopularniejsza, niskie wymagania glebowe, słaby system korzeniowy, wskazane palikowanie, mrozoodporna, wczesne i obfite owocowanie od trzeciego roku, dla różnych odmian, zaleca się zastąpienie jej przez P14),
P14 (nieco silniejsza od M26 i bardziej mrozoodporna, do 2-2.5 m, owocowanie od drugiego roku, łatwo rozmnaża się),
M7 (niska mrozoodporność, na gleby różnego typu, także lżejsze, b. silny system korzeniowy, nie wymaga palikowania, owocowanie od trzeciego roku, dla odmian słabo rosnących),
MM106 (niska mrozoodporność, wrażliwa na choroby, dobrze korzeni się na słabych glebach, dla odmian słabo rosnących)

podkładek silnie rosnących (używane np. dla piennych ozdobnych odmian "płaczących"):
A2 (szwedzka, wysoce mrozoodporna, nie podatna na choroby, rośnie na glebach różnego typu, owocowanie od czwartego roku),
MM111 (także na słabe i suche gleby, umiarkowanie mrozoodporna, podatna na choroby, owocowanie od 3-4 roku).