sylvāticus, -a, -um; sylvestris (-ter), -is, -e; silvāticus, silvestris
(lat., adj.)
— leśny, występujący w lasach; także dziki, bytujący w lasach lub zaroślach - w opozycji do uprawianych;
także formy silvaticus, silvestris, silvester;
od lat. rzeczownika sylva, silva, -ae (f) las