Kochia scoparia (L.) Schrad. [🔉 ko·chi·a *]

Roślina jednoroczna, (10)20-100(150)cm wysokości. Łodyga silnie rozgałęziająca się, w nasadzie drewniejąca.

Ząbki okwiatu zwykle nagie, jedynie na brzegu orzęsione, bez ciemnozielonej plamy, z wyrostkiem zwykle w formie brodawki a nie skrzydełka.

Roślina pochodzi z południa i wschodu Europy, z naturalnym zasięgiem przez Azję Centralną prawdopodobnie do Chin. U nas od dawna uprawiany w ogrodach kwiat letni; dziczejąca.

Roślina z południa Europy. U nas uprawiany kwiat roczny z siewu wprost do gruntu lub z rozsady. Ma charakterystyczny ±wąskostożkowaty pokrój, w ogólnym wyglądzie sprawia wrażenie miniaturowego iglaka np. z rodzaju cyprysik (Chamaecyparis), 100-150 cm wysokości.

Dobrze prezentują się pojedynczo. Walorem jest też bardzo szybki rozwój na wysokość, tak że jest też idealny na osłonę z rodzaju żywopłotu jednorocznego — co więcej można go strzyc i formować tak jak prawdziwy żywopłot.

Kwitnie od lipca do końca wegetacji ale nie ma to większego znaczenia bo kwiaty są niepozorne, żółtawozielone, tak jak i u innych przedstawicieli rodziny komosowatych (Chenopodiaceae).

Rośnie dobrze zarówno w pełnym słońcu jak i w częściowym zacienieniu (ale wtedy jest mniej zwarta i jesienią będzie słabo wybarwiona). Gleba powinna być żyzna, wilgotna (ale nie podmokła), o odczynie obojętnym lub zasadowym. Im lepsze warunki glebowe tym wyższe będą rośliny i lepiej wybarwione jesienią.

Problemem jest samosiew mietelnika — w ogrodzie potrafi znacznie zachwaścić okoliczne rabaty i grządki bo tworzy ogromną liczbę nasion, które przeważnie z powodzeniem zimują. Na pocieszenie można dodać, że nasiona, w przeciwieństwie do innych komosowatych, mają krótki okres zachowania zdolności kiełkowania, zwykle nie przekracza on roku. Tak, że przy starannym usuwaniu młodych siewek i niekwitnących roślin można szybko się go pozbyć z ogrodu. W korzystniejszym (niż w Polsce) dla siebie klimacie może jednak być rośliną inwazyjną.