Kochia laniflora (mietelnik piaskowy)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Kochia (mietelnik)kl 94

Roślina jednoroczna, (5)10-50(60)cm wysokości. Łodyga od spodu słabo rozgałęziająca się, boczne gałązki podobnej długości jak główna.

space

Ząbki okwiatu gęsto przylegająco owłosione, przeważnie z ciemnozieloną plamą, ze skrzydlastym wyrostkiem.

space

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Kochia laniflora (mietelnik piaskowy)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Kochia laniflora (mietelnik piaskowy)

Luźne piaski, często w dolinach rzek, bory na piasku i temu podobne siedliska.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Statusy czerwonej listy 2016r.^[311]: EN – zagrożony.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście

Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <500km²:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk ≤5
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska
– (iv) liczby stanowisk lub subpopulacji.

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Kochia laniflora (S.G. Gmel.) Borbás • Kochia arenaria (P. Gaertn., B. Mey. et Scherb.) Roth [🔉 ko·chi·a a·rē·nā·ri·a] · Kochia arenaria Roth [🔉 ko·chi·a a·rē·nā·ri·a] • (pl) mietelnik piaskowy

arēnārius, -a, -um (adj); arēnāria (subs) (lat., adj.)
piaskowy, piaszczysty, przymiotnik do rzeczownika lat. (h)arena - piasek, piaski, teren piaszczysty, stąd arena - miejsce pokryte piaskiem; lat. arenaria (rzeczownik odprzymiotnikowy) - piaskownia; w nazwach roślin i grzybów odnosi się do bytowania na terenach/glebach piaszczystych

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Hejný, S., Slavík, B., 1990 — Květena České Republiky 2 [71.2]
Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II [16.3II]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
Tzvelev N.N., 1996 — Flora Europae Orientalis. T.9 [86.9]
Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych [17]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
Komarov, V.L., Schischkin, B.K., 1936 — Flora URSS. T.6 [85.6]
Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]
Kaźmierczakowa R. (red.) et al., 2016 — Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. [311]