Echinochloa crus-galli (L.) P.Beauv. [🔉 e·chi·no·chlo·a krus-gal·li]

Jednoroczna trawa kępowa, jara, krzewiąca się wewnątrzpochwowo, z licznymi pędami kwiatostanowymi; nie tworzy rozłogów.

Języczka liściowego i ostróg nie ma, tylko jaśniejszy pasek na przejściu blaszki liściowej w pochwę.

Blaszki liściowe w pączku zwinięte, długie i szerokie, 8-35(50) cm długości i 8-20 mm szerokości, rzadko owłosione włoskami 3 mm długości, brzeg szorstki z zadziorkami, często falisty, nerw środkowy białawy, poza tym żywozielone.

Kłoski dwukwiatowe (pierwszy kwiat płonny, ograniczony do plewek; drugi kwiat płodny), 3-4 mm długości, 1.2-2.0 mm szerokości i 0.6-0.8 mm grubości, dojrzałe odpadają w całości, zielone do fioletowo nabiegłych. Ponieważ plewa dolna jest krótka, to kształt kłoska określają plewa górna i plewka dolna pierwszego, płonnego, kwiatu.

Plewka dolna w pierwszym, płonnym, kwiecie z (5)7 nerwami, silnie wypukła, długości kłoska („trzecia plewa”), w zależności od odmiany bezostna lub z ością 5 mm długą. Plewka górna kwiatu płonnego błoniasta, wyraźnie krótsza od dolnej.

Ziarniak oplewiony, zamknięty w twardych plewach i plewkach, sam ziarniak 1.6-2.0 mm długości, 1.4-1.7 mm szerokości, 0.7-1.0 mm grubości [80], jajowaty, wypukły, jednostronnie spłaszczony, przeświecający, żółtobrunatny.

Gatunek silnie zmienny. W szczególności można spotkać egzemplarze z ościstą plewką dolną kwiatu płonnego lub bezostną.

Pospolita lub częsta na terenie całego kraju za wyjątkiem gór, gdzie z uwagi na ciepłolubność nie występuje. Wschody tej jednorocznej trawy są późne, w końcu wiosny i na początku lata, to z uwagi na wysokie wymagania cieplne konieczne dla kiełkowania i rozwoju.