atlas-roslin.pl

Cotinus coggygria Scop. [🔉 ko·ti·nus]

perukowiec podolski
Rhus cotinus L. [🔉 rus *]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Cotinus coggygria (perukowiec podolski)
pokrój – kwitnący krzak
Cotinus coggygria (perukowiec podolski)
liście
Cotinus coggygria (perukowiec podolski)
Cotinus coggygria (perukowiec podolski)
Cotinus coggygria ‘Royal Purple’ (perukowiec podolski
Cotinus coggygria (perukowiec podolski)
owoc
Krzew lub niskie drzewko 1-3 (5) m wysokości, o kulistym pokroju. Młode gałązki cienkie, obłe, oliwkowe do fioletowobrązowych, ich końce często karminowe; starsze szarobrązowe z jasnymi przetchlinkami.

Pączki drobne, 2-4 mm długości, stożkowate, nagie, brązowoczarne, z 2-3 łuskami.

Liście pojedyncze, niepodzielone, blaszka liściowa szerokoeliptyczna do odwrotnie jajowatej, (2) 4-8 (10) cm długości i 2-4 (6) cm szerokości; na szczycie zaokrąglona do wykrojonej, w nasadzie szerokoklinowata; górą naga, żywo zielona lub szarozielona, spodem jaśniejsza zielona, czasem na nerwach krótko owłosiona; ogonek liściowy 1-5 cm długości, nagi lub rzadko owłosiony.

Kwiatostan wiechowaty, wzniesiony, bogato rozgałęziony, 10-30 cm długości; liczne szypułki niedorozwiniętych kwiatów, po przekwitnięciu, z długimi, odstającymi włoskami; włoski często różowe lub purpurowe.

Kwiaty drobne, 3 mm średnicy. Kielich i korona żółtawe lub zielonawe; pręciki krótsze od płatków; szyjki słupka 3. Owoce nieliczne, suche pestkowce, 3-4 mm długości.

Kwitnienie w maju i czerwcu.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Cotinus coggygria (perukowiec podolski)
Takson uprawiany.[491]
🌱
Krzew z południowej Europy po Chiny i Himalaje. Najbliższe, być może naturalne stanowiska, w południowej Słowacji. W siedliskach suchych, dobrze nasłonecznionych, często na glebach wapiennych. Bardzo wytrzymały na mróz, o niskich wymaganiach glebowych, znosi lekkie zasolenie. U nas często uprawiany krzew ozdobny. Dziczejący.

Szczególnie dekoracyjny po kwitnieniu, od lipca do września, gdy rozwijają się puszyste owocostany (stąd nazwa rodzaju), zwłaszcza ozdobne są owocostany u odmian o czerwonym zabarwieniu. Jesienne przebarwienie liści atrakcyjne, intensywnie czerwonopomarańczowe lub żółte.

Drewno żółtawe, jest używane do intarsji i w galanterii drzewnej.

krzewy liściaste • liście sezonowe
🌿 ozdobne liście • 🌺 ozdobne kwiaty
wysokość: 1 – 3 (5) m

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • ciepłe
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • znosi suszę
☷ gleba: niskie wymagania • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 5b
ekologiczne liczby wskaźnikowe Cotinus coggygria (perukowiec podolski)
Rozmnaża się z nasion i przez sadzonki zielne.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

z nasion

🌱 🌸
opcje Bazaru

odmiany (form i odmian #17) analiza dostępności roślin

wybrane okazy · selected collections

#3
js.050820-34
leg. Jacek Soboń
/Ogród Dendrologiczny Wojsławice./
#3
js.050320-2
leg. Jacek Soboń
/Wleń - ogród/
#6
bl.060529-2
leg. Barbara Łotocka
#3
sm.100505-6
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Rzepin/
#9
jmak.10_12_1
leg. Jarosław Makowski
/Niemcy/
/Royal Purple/
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
  • Slavík, B., 1997 — Květena České Republiky 5 p.141 [71.5]
  • Flora Polska. Rośliny naczyniowe, 1959 — Tom VIII. p.380 [16.8]
  • Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. p.461 [40]
  • Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. p.294+75k [15]
  • Seneta W., Dolatowsk J., 2000 — Dendrologia. p.352 [12]
  • Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. p.355 [9]
  • Sokolov S.Ja., 1958 — Djerjevja i kustarniki SSSR. T.4 p.319 [119.4]
  • Bugała, W., 2000 — Drzewa i krzewy. p.253 [38]
  • Tzvelev N.N., 1996 — Flora Europae Orientalis. T.9 p.328 [86.9]
  • Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. p.328 [11]
  • Schischkin B.K., Bobrov E.G., 1949 — Flora URSS. T.14 p.526 [85.14]
  • Tutin T.G. et al., 1968 — Flora Europaea. Volume 2. Rosaceae to Umbelliferae p.237 [150.2]
  • Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. p.412 [3]
  • Cullen J., Knees S.G., Cubey, H.S., 2011 — The European Garden Flora Flowering Plants Vol. III p.529 [446]
  • Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji