atlas-roslin.pl

Bunias orientalis L. [🔉 bu·ni·as o·ri·en·ta·lis]

rukiewnik wschodni, rukevník východní /cz/ · Orientalische Zackenschote /de/
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
górna część łodygi
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Górna część łodygi
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL

cechy charakterystyczne

Rukiewnik rokietowy (Bunias erucago) potencjalnie może być do nas zawlekany z południa Europy. Ma dłuższe płatki (7) 8-13 mm długości. Owoce razem z dzióbkiem 10-12 mm długości, podłużnie 4-graniaste, na krawędziach przeważnie z nieregularnym oskrzydleniem, ± nagle zwężone w cienki ± prosty dzióbek (3) 4-5 mm długości. Szypułki owoców (12) 15-35 (40) mm długości, zwykle ± prostopadle odstające.
Roślina jednoroczna, dwuletnia albo wieloletnia. Łodyga 25-120(170)cm wysokości, w górze bogato rozgałęziona; z rozproszonymi brodawkowatymi czerwonawymi gruczołkami, poza tym prawie naga, z nielicznymi, przeważnie prostymi, włoskami.

space

Działki (2)3-4mm długości. Płatki (4)5-8mm długości, cytrynowożółte.

space

Kwitnienie maj-sierpień.

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski [491]
wystepowanie - Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
XL
Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Bunias orientalis (rukiewnik wschodni)
Najróżniejsze siedliska, przeważnie o charakterze ruderalnym, ale też i chwast polny, na przydrożach, łąkach. Na glebach różnego rodzaju, suchych i wilgotnych, zasobnych w azot.
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny w skali kraju
• prawdopodobnie kenofit
• Pochodzenie: Europa południowo-zachodnia i Azja zachodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: 1858r.
Kategoria inwazyjności: III (wysoka) 14pkt.: gatunek występuje na niewielu stanowiskach ale masowo lub jest rozproszony na wielu stanowiskach z niewielką liczebnością osobników ale znany jest jego silnie negatywny wpływ na rodzimą florę, naturalne zbiorowiska i/lub stanowi zagrożenie ekonomiczne i społeczne
• Zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne), ekonomiczne (brak lub nieznane), społeczne (brak lub nieznane)
• Zasięg krajowy (występuje na przeważającym obszarze Polski)
• Populacje: występują na przeważającym obszarze Polski, przeważnie z dużą liczbą osobników lub w dużych skupieniach
• Dynamika: stopniowo zajmuje nowe stanowiska
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: głównie antropogeniczne ale z możliwością wejścia w częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"
· 6510 — niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)

wybrane okazy · selected collections

#5
am.060609-2
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Tych/
#11
jmak.08_10a
leg. Jarosław Makowski
/ok. Sigmaringen, Niemcy/
#2
pkob.090405-2
leg. Piotr Kobierski
/ok. Górzyna, woj. lubuskie/
#7
bl.B45
leg. Barbara Łotocka
#6
pgrz.220829-1
leg. Piotr Grzegorzek
/woj. śląskie, Chrzanów, ul. Zielona/
#5
grkol.190512-3
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Przeróbka/
#6
grkol.190531-2
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Brętowo/
#10
grkol.200512-1
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Zaspa/

Bunias erucago L.
rukiewnik rokietowy

takson nie ujęty w czekliście[491]
Bunias erucago (rukiewnik rokietowy)
Bunias erucago (rukiewnik rokietowy)
Bunias erucago
Rukiewnik rokietowy (Bunias erucago) potencjalnie może być do nas zawlekany z południa Europy.

space

Ma dłuższe płatki (7)8-13mm długości.

space

Szypułki owoców (12)15-35(40)mm długości, zwykle ±prostopadle odstające.

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Bunias orientalis L. [🔉 bu·ni·as o·ri·en·ta·lis](pl) rukiewnik wschodni • rukevník východní /cz/ · Orientalische Zackenschote /de/
būnias (f), -adis; būnion, -i (n) (lat. z gr., subst.) — słowa obecne w starożytnej łacinie, przyjęte z greki, oznaczające 1) rzepowate warzywa w rodzaju brukwi lub rzepy; 2) inne kapustowate użytkowane jako warzywo liściowe; z praindoeuropejskiego *bū- "nabrzmiewać, puchnąć"
orientalis, -e (lat., adj.) — wschodni; oriens, -entis - wschód (słońca)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji