Brassica napus L. ssp. napobrassica (L.) O. Schwarz

Brukiew uprawiana jest jako roślina pastewna i warzywo z grupy rzepowatych. Zgrubienie zawiera sporo cukrów, które nadają mu nieco słodkawy smak.

Brukiew uprawia się jako plon główny z siewu do gruntu wprost na miejsce stałe lub jako poplon z rozsady.

Na rozsadę wysiewa się w końcu kwietnia lub w maju. Gotowa rozsada powinna mieć 3-4 liście właściwe. Rozsadę wysadza się w końcu czerwca do połowy lipca w rozstawie 40 × 30 cm lub 50 × 40 cm. Jeśli sadzenie ma miejsce w czasie upałów należy przyciąć blaszki liściowe. Należy sadzić na tę samą głębokość na jaką rosła rozsada.

Do wytworzenia zgrubienia potrzeba 4-4.5 miesiąca od siewu. Brukiew można uprawiać jako poplon po wczesnych ziemniakach, grochu na zielone nasiona lub współrzędnie z pomidorami i wczesnymi ogórkami.

Brukiew ma niewysokie wymagania cieplne. Najlepiej rośnie w temperaturach 15-18°C, z zbyt wysokiej temperaturze tworzą się zgrubienia mniejsze, łykowate i niesmaczne. Nasiona kiełkują już w temperaturze 2-3°C, siewki znoszą przymrozki do -4°C, dorosłe rośliny jesienią do -8°C.

Wymagania wodne są wysokie. Korzystna jest wysoka wilgotność powietrza. W czasie suszy tworzą się mniejsze, łykowate zgrubienia.

Dorosłe rośliny są wytrzymałe na kilkustopniowe mrozy, jednak przemarznięte zgrubienia gorzej się przechowują. Zbiór przeprowadza się w październiku do początku listopada. Wyrwane zgrubienia oczyszcza się z liści i korzeni bocznych.

W uprawie jako warzywa znajdują się odmiany o żółtym miąższu (subvar. rutabaga), zawierają one więcej suchej masy niż odmiany o białym miąższu (subvar. communis), uprawiane jako rośliny paszowe.