Roślina rodzima, rosnąca na ciepłych i suchych, kserotermicznych terenach trawiastych. Uprawiana ozdobna bylina ogrodowa. Tworzy silnie rozkrzewione kępy 30-60 cm wysokości.
Na rabaty bylinowe jako średnio wysoka roślina okrywowa, do ogrodów naturalistycznych lub skalnych. Nadaje się na kwiat cięty. Niegdyś uprawiana dla żółtego barwnika.
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — pełne słońce • woda — gleba sucha • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe lub miejsce wybitnie ciepłe • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne
Stanowisko słoneczne, ciepłe. Gleba przeciętna, dobrze na lekkich i przepuszczalnych, także słabych; umiarkowanie wilgotna, dobrze znosi suszę, gleba nie może być podmokła; odczyn obojętny lub zasadowy. W pełni mrozoodporny ale krótkotrwały na ciężkich glebach. Należy co 2-3 lata odnawiać z siewu lub przez podział starszych egzemplarzy.W sprzyjających warunkach odnawia się z samosiewu.
