atlas-roslin.pl

Anemonoides apennina (L.) Holub [🔉 a·ne·mo·no·i·des *]

zawilec apeniński
Anemone apennina L. [🔉 a·ne·m·ne *] · Anemone coerulea Lam. [🔉 a·ne·m·ne *]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Anemonoides apennina (zawilec apeniński)
takson uprawiany, nie ujęty w czekliście [491]
🌱
Bylina o bulwiastych kłączach, 10-15 cm wysokości z rejonu śródziemnomorskiego, kwitnąca wczesną wiosną (kwiecień-maj) i latem przechodząca okres spoczynku. Zawilec bardzo podobny do zawilca wdzięcznego (Anemone blanda) ale łatwiejszy w uprawie; różni się od niego owłosionymi spodem płatkami.

space

wysokość: 10 – 15 (20) cm • szerokość: 15 – 20 cm
kwitnienie: od marca do kwietnia

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce: 🌤 słoneczne, nieco ocienione • ⛅ półcieniste • chłodne
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża)
☷ gleba: przepuszczalna • próchniczna • odczyn zbliżony do obojętnego
❄️ zimowanie: niepewne • strefa mrozoodporności 6
Stanowisko częściowo ocienione lub słoneczne ale chłodne. Gleba próchniczno-mineralna, przepuszczalna, żyzna, w okresie wegetacji wilgotna ale nie może być podmokła; odczyn obojętny.

space

Silnie wysuszone bulwy, przed sadzeniem należy przez kilka-kilkanaście godzin namoczyć w letniej wodzie. Można sadzić je jesienią lub na przedwiośniu. Jeśli sadzimy je po zimie, to możemy to robić gdy tylko gleba rozmarznie, na głębokość 5-8 cm, w rozstawie, 10-32 cm. W razie wątpliwości która strona kłącza jest górna/dolna należy posadzić bokiem, orientacja przy sadzeniu nie jest krytyczna.

space

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

44 – 25 szt./m2 • rozstawa: 15 – 20 cm
z nasion
przez sadzonki kłączowe [podział bulwiastych kłączy pod koniec okresu spoczynku (jesień)]

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Anemonoides apennina (L.) Holub [🔉 a·ne·mo·no·i·des *]Anemone apennina L. [🔉 a·ne·m·ne *] · Anemone coerulea Lam. [🔉 a·ne·m·ne *](pl) zawilec apeniński
-form-(is,is,e); -oid-e-(us,a,um); -morphus (suff.) — przyrostki nadające znaczenie -postaciowy, -kształtny;
· końcówka -form- (lat. forma - kształt, postać), a dla wyrazów z greki końcówka -oid- (gr. eidos ειδος - rodzaj, postać), dodawana do rdzenia rzeczowników tworzy przymiotnik oznaczający "posiadanie podobnej formy, kształtu, wyglądu, charakteru" np. fili‑form-is (nitkowaty), pyri-form-is (gruszowaty), disc-oid-eus (dyskowaty);
· tego rodzaju znaczenie daje też grecki przyrostek -morf- z gr. μορφη (wygląd, kształt, postać)
· daje ten sam efekt słowotwórczy co człon ‑at‑, np. pectin-at-us, czasem obie cząstki słowotwórcze są łączone w jednym wyrazie, np. pectin‑at‑i‑form-is (grzebieniasty, grzebieniokształtny); to samo lub podobne znaczenie przymiotników uzyskuje się końcówkami -(al/ar/os/at/ic)-
· np. jajowaty - ovatus = ovalis = oviformis = ovoideus
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji