Anemonastrum narcissiflorum (zawilec narcyzowy)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 7041 "kwiaty w okółku (Anemonastrum)" w "Anemone (zawilec)"

Bylina, (10)20-40(80)cm wysokości. Kłącze krótkie, grube, walcowate, pionowe lub ukośne.

space

Kwiaty w okółku, (1)3-8. Dno kwiatowe nagie.

space

Kwitnienie maj-lipiec.

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.211 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku. Do 2014r. znajdował się pod ochroną ścisłą.

wystepowanie - Anemonastrum narcissiflorum (zawilec narcyzowy)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Anemonastrum narcissiflorum (zawilec narcyzowy)

Gatunek górski, słoneczne łąki piętra subalpejskiego, zarówno na wapieniach jak i na granitach.

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

nomenklatura

We wszystkich(?) współczesnych florach podawana jest nazwa główna Anemone narcissiflora a nie Anemone narcissifolia. Ta ostatnia jest jednak podana jako główna w wykazie gatunków flory Polski. [25] [491]

space

wybrane okazy · selected collections ⇈

wm.090614-1
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur.
/Zawoja; Babia Góra - Wołowe Skały [1650 m n.p.m.]/

#10

wm.080623-1
leg. Waldemar i Maria Mazur, det. Waldemar Mazur
/Zawoja; Babia Góra - Piarżysty Żleb [1506 m n.p.m.]/

am.910705-3
leg. Antoni Mielnikow
/Babia Góra/

am.020531-7
leg. Antoni Mielnikow
/Babia Góra/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Anemonastrum narcissiflorum (L.) Holub [🔉 a·ne·mo·nas·trum *] • Anemone narcissiflora L. [🔉 a·ne·mō·ne *] · Anemone narcissifolia L. err.var. [🔉 a·ne·mō·ne *] • (pl) zawilec narcyzowy · zawilec narcyzowaty

-aster, -astra, -astrum (lat., suff.) — -aster (m. II), -astra (f. I), -astrum (n. II); wskazuje niższość, gorszą, podlejszą naturę lub niekompletne podobieństwo, często używane dla dzikich odpowiedników roślin uprawnych; występuje w połączeniu z rzeczownikiem; np. siliquastrum (o podlejszych, gorszych strąkach), pyrastrum (psia, polna grusza)

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈