Bylina; korzeń rzepowato zgrubiały.
Pęd wzniesiony, sztywny.
Kwiatostan prosty lub rozgałęziony, osie kwiatostanu skąpo owłosione z gruczołowatymi włoskami ±prostymi i niegruczołowatymi krętymi włoskami.
Szypułki kwiatowe gruczołowato i niegruczołowato (zwykle rzadko) owłosione. Przykwiatki różnego kształtu, podzielone lub nie, skąpo owłosione, umieszczone w górnej połowie szypułki.
Szczyty miodników główkowate, nie zawsze sięgają szczytu hełmu.
Słupków (2)3(4, rzadko 5), nagie lub na stronie grzbietowej (odosiowej) skąpo owłosione.
Nasiona czworokątne, gładkie lub czasem po jednej stronie pomarszczone, z trzeba podługowatymi skrzydełkami (jedno z nich silniej rozwinięte), płodne.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej
(poz. 1.217 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 1983 roku.
Spontaniczny mieszaniec występujący w zasięgu gatunków rodzicielskich: tojadu mocnego typowego (Aconitum firmum ssp. firmum) i tojadu Paxa (Aconitum ×mariae nssp. paxii). Znaleziony w Tatrach i Beskidzie Żywieckim (Babia Góra, Oszust).
Piętro alpejskie (w Tatrach do 2400m n.p.m.) i subalpejskie, gdzie jest częsty, schodzi dolinami Czarnego Dunajca i Białki do 750m n.p.m.
Często w ziołoroślach związku All. Adenostylion alliariae i wysoko-trawiastych zespołach związku All. Calamagrostion, zwłaszcza w zespole Ass. Aconitetum firmi.
Poza tym w lasach i zaroślach, wzdłuż strumieni i halach.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#5 #3 3D
leg. Jerzy Kruk
/polana Stoły (Tatry)/