atlas-roslin.pl

Acanthus hungaricus (Borbás) Baenitz [🔉 a·kan·tus *]

akant długolistny, akant miękki · akant węgierski
Acanthus balcanicus Heywood et I. Richardson. [🔉 a·kan·tus *] · Acanthus longifolius Host non Poir., nom. illeg. [gł. w czekl.] [🔉 a·kan·tus lon·gi·fo·li·us] · Acanthus mollis hort. non L. [🔉 a·kan·tus *]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Acanthus hungaricus (akant długolistny)
Acanthus longifolius
Acanthus longifolius
Acanthus hungaricus (akant długolistny)
Acanthus hungaricus (akant długolistny)
Acanthus hungaricus (akant długolistny)
Acanthus hungaricus (akant długolistny)

opis

Podobny akant kłujący (Acanthus spinosus) ma głębiej wcinane liście i są one silnie ociernione. Kształt liści akantu był szeroko stosowanym motywem zdobniczym w architekturze starożytnej Grecji i Rzymu.
Bylina naturalnie występująca na Półwyspie Bałkańskim, m.in. w Dalmacji. U nas uprawiana jako roślina ozdobna, jest jednak niedostatecznie mrozoodporna.

space

Kwiatostany do 1 m wysokości, grono długości ok. 40 cm.

space

Kwitnie od czerwca do sierpnia.

zastosowanie w ogrodzie

wymagania uprawowe Acanthus hungaricus (akant długolistny)
takson uprawiany [491]
🌱
W uprawie pod nazwą akant miękki (Acanthus mollis) znajduje się głównie ten gatunek a nie botaniczny Acanthus mollis. W czekliście [491] nazwą główną jest A. longifolius Host non Poir..
Akant to ciepłolubna bylina z rejonu śródziemnomorskiego.

space

Uprawia się w ogrodach skalnych i na rabatach, na glebie głęboko uprawionej, niezbyt wilgotnej, lekkiej, na ciepłych stanowiska. Sadzić można pojedynczo lub po kilka w grupie.

💠 rabata bylinowa • ⛰ ogród skalny • ogród naturalistyczny • ⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • ▩ grupa/płat
uprawa trudna • 🌿 ozdobne liście • ✄ na kwiat cięty • na suche bukiety i kompozycje
wysokość: do 1.2 (1.6) m
kwitnienie: od lipca do sierpnia

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • ⛅ półcieniste • ☁ cieniste • ciepłe • ↭ ekspansywna
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża)
☷ gleba: przepuszczalna • przeciętna ogrodowa
❄️ zimowanie: strefa mrozoodporności 6b • umiarkowane okrycie • w pomieszczeniu >0°C • w zimnej szklarni
ekologiczne liczby wskaźnikowe Acanthus hungaricus (akant długolistny)
Ten gatunek należy do najłatwiejszych w uprawie w swoim rodzaju. W sprzyjających warunkach ekspansywny. Młode rośliny na zimę można okryć (najlepiej po przemarznięciu gruntu), a w najchłodniejszych częściach Polski uprawiać w pojemnikach i zimować w chłodnych pomieszczeniach.

space

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

3 szt./m2 • rozstawa: 60 × 60 cm
z nasion [po stratyfikacji (kiełkują długo i nierównomiernie)]
przez sadzonki korzeniowe [zimą (układane pionowo)]

🌱 🌸

odmiany uprawne (#3) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
bez odmiany
‘Whitewater’
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

wybrane okazy · selected collections

#4
21 07 18 - 14
leg. Marek Snowarski
/Ogród Botaniczny w Łodzi/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Acanthus hungaricus (Borbás) Baenitz [🔉 a·kan·tus *]Acanthus balcanicus Heywood et I. Richardson. [🔉 a·kan·tus *] · Acanthus longifolius Host non Poir., nom. illeg. [🔉 a·kan·tus lon·gi·fo·li·us] · Acanthus mollis hort. non L. [🔉 a·kan·tus *](pl) akant długolistny · akant miękki · akant węgierski
longifolius, -a, -um (lat., subst.) — długolisty; przymiotnik złożony z long- (długo-) -i- -folius (-listny)
longi-; dolicho- (lat., pref.) — długo-; przedrostek w licznych przymiotnikach złożonych; (lat.) longi- od longus,-a,-um (długi); (gr) dolicho- od dolichos δόλιχος (długi)
Acanthus, -os (lat. z gr., subst., m) — zlatynizowana wersja greckiego akanthos (ακανθος); we współczesnej nomenklaturze jest to nazwa rodzaju akant (Acanthus); w starożytności odnosiła się też do kolczastych gatunków Acacia dostarczających żywicy - gumy arabskiej — w starożytnej grece akantha (ακανθα) znaczy igła, kolec, cierń
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji