atlas-roslin.pl

Acaena magellanica (Lam.) Vahl. [🔉 ac·e·na *]

acena wielkopręcikowa, acena magellańska · acena sina
Acaena glaucophylla Bitter. [🔉 ac·e·na gla͡ł·ko·fyl·la] · Acaena macrostemon Hook. f. [gł. w czekl.] [🔉 ac·e·na *]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈
Acaena magellanica (acena wielkopręcikowa)
XL
Acaena magellanica (acena wielkopręcikowa)

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Acaena magellanica (acena wielkopręcikowa)
Takson uprawiany. [491]
🌱
Niska krzewinka z Patagonii i Ziemi Ognistej oraz z obszarów bardziej na północ. Pędy płożące się, w nasadzie zdrewniałe, bardzo długie, tworzy darnie. W naturze rośnie na wilgotnych terenach górskich. Nie powinna być przesuszana.
wysokość: do 10 (30) cm
kwitnienie: od czerwca do lipca

wymagania i uprawa

🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione
💧 woda: gleba dostatecznie wilgotna • nie znosi przesuszania • gleba stale wilgotna do podmokłej
☷ gleba: przepuszczalna • uboga
❄️ zimowanie: niepewne • strefa mrozoodporności 6b

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

11 szt./m2 • rozstawa: 30 × 30 cm
z nasion [zimą, wymagają stratyfikacji]
przez podział [wiosną lub jesienią]
przez sadzonki rozłogowe [sierpień-październik, pod osłonami]

🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

bez odmiany
symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Acaena magellanica (Lam.) Vahl. [🔉 ac·e·na *]Acaena glaucophylla Bitter. [🔉 ac·e·na gla͡ł·ko·fyl·la] · Acaena macrostemon Hook. f. [🔉 ac·e·na *](pl) acena wielkopręcikowa · acena magellańska · acena sina
Aca͡ena, -ae (lat. z gr., subst., f) — nazwa rodzaju acena (Acaena) nawiązująca do hypancjum z długimi kolczastymi wyrostkami; łacińska transkrypcja greckiego akaina (ακαινα) - ros. стрекало[462] - oścień, ankus, bodziec - narzędzie tego typu, ze szpikulcem i hakiem zagiętym ku nasadzie (jak bosak)
gla͡ucus, -a, -um; gla͡ucescens, -is, -e (lat. z gr., adj.) — szarozielony - bardzo blady niebieskozielony[84.1], kolor morza, szaroniebieski, zielonawy, jasnosiny; wyraz łaciński z greckiego glaukos γλαυκος; pochodny wyraz glaucescens - niebieskozielonkawiejący (stający się takim); glaucinus - forma od greckiego glaucinos[469]; nazwa rodzajów siwiec (Glaucium) i glaucidium groniaste (Glaucidium palmatum) odnosi się do takiej barwy liści i pędów
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji