|
Drzewo.
Pień w nasadzie często rozszerzony, z korzeniowymi listwami przyporowymi.
Kora na pniu dość jasna, brązowoszara, spękana, odpada drobnymi płaskimi łuskami.
Liście silnie asymetryczne w nasadzie; brzeg podwójnie piłkowany, ząbki pierwszego rzędu wygięte do przodu; żyłki boczne nierozgałęziające się; wierzchem rozproszono owłosione, spodem dość gęsto i miękko. Ogonek liściowy 2-8mm długości, owłosiony.
Owoce na brzegu skrzydełka orzęsione.
wybrane okazy · selected collections ⇈
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Może być użyty do tworzenia wysokich żywopłotów formowanych (2-5m wysokości).
⁂ pojedynczo lub po kilka w grupie (soliter) • ▩ grupa/płat • na żywopłot formowany
🌳 drzewa liściaste • liście sezonowe
wymagania i uprawa
⇈
🌸
🔆 miejsce: ☀ słoneczne • ⛅ półcieniste
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — półcień • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże żyzne
Najlepiej rośnie na glebach wilgotnych, żyznych, optymalnie nad brzegami wód.
Wytrzymały na zanieczyszczenia powietrza, dobrze rośnie w miastach.
Stosunkowo odporny na holenderską chorobę wiązów.
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
▫ | bez odmiany |
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Ulmus laevis [🔉 ul·mus *] • (pl) wiąz szypułkowy · limak
ulmus, -i
(lat., subst., f)
— starożytnorzymska nazwa wiązu, zwłaszcza odnosiła się do wiązu pospolitego (Ulmus minor)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji