cechy charakterystyczne
Oś liścia i jego spodnia strona z rozproszonymi łuskami i włóknami, rzadziej nagie; bez gruczołków. Ogonek liściowy i oś liścia czerwonobrązowe do czarniawych.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Bardzo rzadko w Sudetach i Tatrach. Ocienione, pokryte mchem skały bezwapienne.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Status czerwonej księgi 2014r.[169.14]: CR – krytycznie zagrożony
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: CR – krytycznie zagrożony.
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
Na liście z 2006r. takson miał status — E – wymierający - krytycznie zagrożony
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
D1. populacja bardzo mała, liczba dojrzałych osobników ≤50.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#2
leg. Marek Malicki
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Woodsia alpina [🔉 * al·pī·na] • (pl) rozrzutka alpejska
alpīnus, -a, -um; alpester, -is; alpicola; alpigenus
(nazwa geograficzna, adj.)
— alpejski (przymiotnik od łacińskiej nazwy pasma górskiego Alpes);
zwykle epitet oznacza, że gatunek rośnie w górach Alpach;
czasem oznacza, że w strefie alpejskiej innych gór;
odmiany epitetu: alpestre (od formy włoskiej i francuskiej), alpicola (lat. przyrostek -cola "zamieszkujący"), alpigenus (lat. przyrostek -gene "rodem z")
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji