Vicia tenuifolia
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
XL
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
XL

cechy charakterystyczne

Byliny. Pędy wzniesione, podnoszące się lub pnące się, 60-150cm długości. Łodygi grube, sztywne, 4-kanciaste lub wąsko oskrzydlone, nagie lub wyłysiałe, rozgałęzione.

space

Grona (12)20-30-kwiatowe, dłuższe od liścia wspierającego. Kwiaty o słabym ale wyraźnym zapachu. Blaszka żagielka szersza od paznokcia i (1.5)2× dłuższa od niego; jasnoniebieska do jasnoniebiesko purpurowej.

space

Kwitnienie maj-lipiec.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. [491]
wystepowanie - Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
Suche skraje lasów, zarośla, murawy kserotermiczne, zbocza, w miejscach bez zwartej roślinności. Preferuje gleby ciężkie, zasadowe, suche, ciepłe, miejsca nasłonecznione.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

#3
bg.060607-3
leg. Błażej Gierczyk
/między Kadzewem a Mełpinem k. Dolska, pobocze drogi/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Vicia tenuifolia Roth [🔉 wi·ci·a *](pl) wyka długożagielkowa
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji