Vicia tenuifolia
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
XL
Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
XL
Byliny. Pędy wzniesione, podnoszące się lub pnące się, 60-150cm długości. Łodygi grube, sztywne, 4-kanciaste lub wąsko oskrzydlone, nagie lub wyłysiałe, rozgałęzione.

space

Grona (12)20-30-kwiatowe, dłuższe od liścia wspierającego. Kwiaty o słabym ale wyraźnym zapachu. Blaszka żagielka szersza od paznokcia i (1.5)2× dłuższa od niego; jasnoniebieska do jasnoniebiesko purpurowej.

space

Kwitnienie maj-lipiec.

występowanie

rodzimy takson flory Polski [491]
wystepowanie - Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
ekologiczne liczby wskaźnikowe Vicia tenuifolia (wyka długożagielkowa)
Suche skraje lasów, zarośla, murawy kserotermiczne, zbocza, w miejscach bez zwartej roślinności. Preferuje gleby ciężkie, zasadowe, suche, ciepłe, miejsca nasłonecznione.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
space_elw

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections

#3
bg.060607-3
leg. Błażej Gierczyk
/między Kadzewem a Mełpinem k. Dolska, pobocze drogi/

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Vicia tenuifolia Roth [🔉 wi·ci·a *](pl) wyka długożagielkowa
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji