Vicia cassubica L. [🔉 wi·ci·a *]

Byliny. Pędy wzniesione lub podnoszące się, 30-80 (100) cm długości. Łodyga gruba, żeberkowane, rzadko odstająco owłosiona, rozgałęziona.

Liście z 8-12 (16) parami listków, dolna para w nasadzie liścia, oś zakończona krótkim, rozgałęzionym wąsem czepnym. Listki obustronnie ±błyszczące; eliptyczne do eliptyczno-jajowatych, (3) 5-7 (10) mm szerokości, z licznymi krótkim nerwami bocznymi, odchodzącymi od głównego pod kątem ok. 45° i siatkowato ze sobą połączone. Przylistki całobrzegie.

Grona (5) 10-15-kwiatowe, krótsze od wpierających liści. Kwiaty czerwonofioletowe, purpurowofioletowe.

Strąki szeroko elipsoidalne, ±jajowato rombowate, jasne rdzawobrązowe do czerwonofioletowych, z 1-2 (3) nasionami. Znaczek zajmuje 1/4-1/3 obwodu nasiona.

Kwitnienie czerwiec-lipiec. Byliny. Pędy wzniesione lub podnoszące się, 30-80 (100) cm długości. Łodyga gruba, żeberkowane, rzadko odstająco owłosiona, rozgałęziona.

Widne lasy i ich skraje, zarośla. Na glebach bardziej zwartych i ciężkich, ciepłych i suchych, w półcieniu lub w pełnym słońcu.Widne lasy i ich skraje, zarośla. Na glebach bardziej zwartych i ciężkich, ciepłych i suchych, w półcieniu lub w pełnym słońcu.