Senecio capitatus (starzec główkowaty)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 1888 "gęsto owłosione" w "Tephroseris"

Bylina, 15-40 cm wysokości. Owłosienie obfite, pajęczynowate, ±trwałe.

space

Kwiatostan z kilku prawie kulistych koszyczków, na krótkich szypułach.

space

Niełupki odstająco owłosione albo nagie.

space

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

wystepowanie - Senecio capitatus (starzec główkowaty)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Senecio capitatus (starzec główkowaty)

Rzadki, w Tatrach. Murawki na wapieniu, piętro subalpejskie i alpejskie.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Statusy czerwonej listy 2016r.^[311]: VU – narażony.
Takson nie był ujęty na poprzedniej (2006r.) czerwonej liście

Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
D1. populacja bardzo mała, liczba dojrzałych osobników ≤1000.

wybrane okazy · selected collections ⇈

jkr.090724-4
leg. Jerzy Kruk
/Ciemniak (Tatry)/

kc.090713-1
leg. Krzysztof Ciesielski
/Dolina Tomanowa/

kc.100713-2
leg. Krzysztof Ciesielski
/Kopa Kondracka/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Senecio capitatus (Wahlenb.) Steud. [🔉 se·ne·ci·o *] • Senecio integrifolius (L.) Clairv. ssp. capitatus (Wahlenb.) Cufod. · Tephroseris capitata (Wahlenb.) Griseb. et Schenk [🔉 te·fro·se·ris *] • (pl) starzec główkowaty

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Kaźmierczakowa (2016) — Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. ^[311]