Saponaria officinalis (mydlnica lekarska)

cechy charakterystyczne

Bylina z walcowatym kłączem. Łodygi wzniesione, nierozgałęzione lub słabo, (30)40-70(80)cm wysokości.

space

Kwitnienie czerwiec-wrzesień.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Saponaria officinalis (mydlnica lekarska)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Saponaria officinalis (mydlnica lekarska)

Brzegi rzek, kamieńce, w zaroślach wierzb, olszynach; rzadziej w rowach, przydrożach i na wilgotnych stanowiskach ruderalnych; azotolubna. Formy pełnokwiatowe uprawiane jako bylina ozdobna, dziczejące na terenach ruderalnych.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

bl.030901-6
leg. Barbara Łotocka

sm.100429-4
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Starościn/

#4 #1 3D

12 08 08 - 1
leg. Marek Snowarski
/Kościerzyna, wysypisko gruzów/

jmak.jmak8_14
leg. Jarosław Makowski
/Sigmaringen, Niemcy/

konrad_kaczmarek.190713-1
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/forma pełnokwiatowa/

grkol.190705-1
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Zaspa/

am.020710-1
leg. Antoni Mielnikow
/okolice Tych/

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Saponaria officinalis (mydlnica lekarska)

⇈ 🌱

Gatunek rodzimy. Czasem uprawiany jako bylina ozdobna, głównie w odmianach pełnokwiatowych o kwiatach białych lub różowych: i . Stosowany na typowe rabaty bylinowe, do ogrodów wiejskich (styl rustykalny), a na terenach podmokłych i przy zbiornikach wodnych do ogrodów naturalistycznych. Roślina w sprzyjających warunkach eskpansywna.

space

Korzeń i liście trujące. Zatrucia w wyniku przedawkowania preparatów ziołowych. Czynnikiem toksycznym są saponiny. Działa drażniąco na błonę śluzową przewodu pokarmowego oraz pobudza wydzielanie gruczołów zewnętrznych. W wysokiej dawce działa depresyjnie na serce i ośrodkowy układ nerwowy.

💠 rabata bylinowa • ogród naturalistyczny

byliny ogrodowe

trująca • roślina lecznicza

wysokość: do 80 cm

kwitnienie: od czerwca do września

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne

💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • gleba dostatecznie wilgotna • gleba stale wilgotna do podmokłej

☷ gleba: niskie wymagania • przeciętna ogrodowa • odczyn zbliżony do obojętnego • preferuje zasadową

Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba wilgotna • próchnica — gleba mineralna, uboga w humus lub gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce przeciętnie ciepłe • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne lub podłoże żyzne

Bylina o szerokim spektrum ekologicznym w odniesieniu do wymagań wodnych i glebowych. Rośnie, acz słabiej, także na glebach uboższych i okresowo suchych. Optymalnie rozwija się na glebach ogrodowych, nieprzesychających. Może być także stosowana na glebach żyznych i podmokłych, gdzie rozwija się bardzo bujnie.

⇈ 🌱 🌸
opcje Bazaru

opcje ×

+chcę to +oferuję to

odmiany uprawne (#3) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany +chcę to +oferuję to
▫	‘Alba Plena’ — kwiaty pełne, białe +chcę to +oferuję to
▫	‘Rosa Plena’ — kwiaty różowe, pełne +chcę to +oferuję to

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Hejný, S., Slavík, B., 1990 — Květena České Republiky 2 [71.2]
Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II [16.3II]
Rothmaler W., 2005 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 4. Gefäßpflanzen: Kritischer Band. [40]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
Haeupler, H., Muer, T., 2000 — Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutshlands. [9]
Tzvelev N.N., 2004 — Flora Europae Orientalis. T.11 [86.11]
Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych [17]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
Komarov, V.L., Schischkin, B.K., 1936 — Flora URSS. T.6 [85.6]
Kulpa, W., 1988 — Nasionoznawstwo chwastów. [80]
Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
Walewski W., 1985 — Towaroznawstwo zielarskie [332]
Kołodziej, B. red., 2010 — Uprawa ziół. Poradnik dla plantatorów [403]
Burda, P. R., 1998 — Zatrucia ostre grzybami i roślinami wyższymi. [72]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]