Puschkinia scilloides Adams [🔉 pusz·ki·ni·a sci·lo·i·des]

Bylina cebulowa z Kaukazu i Azji Mniejszej; u nas uprawiana w ogrodach. Kwitnie wcześnie na przedwiośniu, w tym samym czasie co cebulica syberyjska (Scilla siberica), zależnie od pogody w końcu marca lub w kwietniu/maju. Kwiatostany 14-20 cm wysokości, kilku-kilkunastokwiatowe, kwiaty jasnoniebieskie z ciemniejszymi niebieskimi pasami. Liście zamierają u progu lata i roślina przechodzi okres spoczynku letniego.

Stanowisko ±słoneczne, można sadzić pod drzewami liściastymi i w pobliżu krzewów. Gleba przeciętna, nie nazbyt lekka, w okresie wegetacji wilgotna ale nie podmokła, w okresie letniego spoczynku możliwie sucha; odczyn obojętny. Niekłopotliwa w uprawie, w pełni mrozoodporna; w sprzyjających warunkach utrzymuje się bezterminowo a nawet rozprzestrzenia się przez nasiona.

Podobnie zabarwione kwiaty ale bez przykoronka, z widocznym słupkiem i pylnikami i prawie nie zrośniętymi płatkami, ma kwitnąca zdecydowanie wcześniej cebulica Miszczenki (Scilla mischtschenkoana) - kwitnie już w lutym lub na początku marca, jako jedna z najwcześniejszych bylin cebulowych (± w okresie kwitnienia przebiśniegów, pierwszych krokusów i irysków), zdecydowanie przed początkiem kwitnienia puszkinii.