| ||||||||||
| ||||||||||
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Takson mieści kilkanaście odmian mieszańcowych krajowej topoli czarnej (Populus nigra) i podobnej północnoamerykańskiej Populus deltoides. Od gatunku krajowego różni się między innymi listwami korkowymi na młodych pędach (na przekroju są kanciaste) i ± czerwonobrązową barwą rozwijających się liści.
Duże drzewo, do 35 m wysokości; typowa korona szeroka ale różna u odmian. Powierzchnia pnia zwykle bez wyrośli. Kora początkowo gładka, potem spękana podłużnie, w starszym wieku nie pęka tak silnie siatkowato jak u topoli czarnej (Populus nigra).
Liście trójkątnojajowate do trójkątnych, wierzchołek często znacznie wydłużony, nasada szerokoklinowata do zaokrąglonej; brzegiem grubo, karbowano-piłkowane, z gruczołkami; prześwitujące obrzeżenie jest wyraźne. Blaszka liściowa, przynajmniej początkowo, na brzegu ±trwale, krótko owłosiona; u nasady z 1-2(3) gruczołkami; duża, 6-12(18) cm długości i nieco węższa. Ogonek liściowy wyraźnie bocznie spłaszczony; 4-6(10) cm długości.
Kwitnie przed rozwojem liści, w marcu/kwietniu.
W uprawie znajdują się kilkanaście odmian np. topola kanadyjska odm. holenderska (Populus ×canadensis ‘Marilandica’).
Z uwagi na bardzo szybki wzrost uprawiana w lasach, na glebach dostatecznie wilgotnych i żyznych ale nie zalewanych.
Stosowana w zieleni miejskiej i przydrożnej.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: pochodzenie antropogeniczne.
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIIw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Siedliska lasów łęgowych w dolinach rzecznych i obszary chronione.
- powód uprawy: Drzewo w licznych odmianach, często uprawiane plantacyjnie dla drewna i w zadrzewieniach oraz zieleni. Charakteryzuje się bardzo szybkim wzrostem i łatwością rozmnażania.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat w różnych regionach.
- zalecenia: Ograniczenie uprawy na terenach leśnych.
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: pochodzenie antropogeniczne.
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIIw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Siedliska lasów łęgowych w dolinach rzecznych i obszary chronione.
- powód uprawy: Drzewo w licznych odmianach, często uprawiane plantacyjnie dla drewna i w zadrzewieniach oraz zieleni. Charakteryzuje się bardzo szybkim wzrostem i łatwością rozmnażania.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat w różnych regionach.
- zalecenia: Ograniczenie uprawy na terenach leśnych.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#2
leg. Jacek Soboń
/Boleslawiec/
#20 #4 3D
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, Nowy Dwór/
#7 #2 3D
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, ul. Graniczna, przy potoku Kasina/
#3
leg. Marek Snowarski
/Wrocław, ul. Buforowa/
#5
leg. Marek Snowarski
/Wrocław/
właściwości i zastosowanie
wymagania i uprawa
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
| ▫ | ‘Serotina Aurea’ — liście złotożółte |
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Populus ×canadensis [🔉 po·pu·lus ka·na·den·sis] • Populus ×euramericana [🔉 po·pu·lus *] · Populus deltoides s.l. × nigra s.l. [🔉 po·pu·lus *] · Populus serotina [🔉 po·pu·lus sē·rō·ti·na] • (pl) topola kanadyjska
canadensis, -e
(nazwa geograficzna, adj.)
— kanadyjski; dla nazw tworzonych w XVIII i początku XIXw. odnoszono się do terenów kolonizowanych przez Francję, od Labradoru, przez rejon Wielkich Jezior po ujście Misissipi i Zatokę Meksykańką, z więc w znaczeniu "(wschodnio)amerykański" lub "appalaski" [500]
sērōtinus, -a, -um
(lat., adj.)
— późny, spóźniony, późniejszy; np. późno rozpoczynający wegetację, późno kwitnący lub u grzybów późno tworzący owocniki
-form-(is,is,e); -oid-e-(us,a,um); -morphus
(suff.)
— przyrostki nadające znaczenie -postaciowy, -kształtny;
· końcówka -form- (lat. forma - kształt, postać), a dla wyrazów z greki końcówka -oid- (gr. eidos ειδος - rodzaj, postać), dodawana do rdzenia rzeczowników tworzy przymiotnik oznaczający "posiadanie podobnej formy, kształtu, wyglądu, charakteru" np. fili‑form-is (nitkowaty), pyri-form-is (gruszowaty), disc-oid-eus (dyskowaty);
· tego rodzaju znaczenie daje też grecki przyrostek -morf- z gr. μορφη (wygląd, kształt, postać)
· daje ten sam efekt słowotwórczy co człon ‑at‑, np. pectin-at-us, czasem obie cząstki słowotwórcze są łączone w jednym wyrazie, np. pectin‑at‑i‑form-is (grzebieniasty, grzebieniokształtny); to samo lub podobne znaczenie przymiotników uzyskuje się końcówkami -(al/ar/os/at/ic)-
· np. jajowaty - ovatus = ovalis = oviformis = ovoideus
· końcówka -form- (lat. forma - kształt, postać), a dla wyrazów z greki końcówka -oid- (gr. eidos ειδος - rodzaj, postać), dodawana do rdzenia rzeczowników tworzy przymiotnik oznaczający "posiadanie podobnej formy, kształtu, wyglądu, charakteru" np. fili‑form-is (nitkowaty), pyri-form-is (gruszowaty), disc-oid-eus (dyskowaty);
· tego rodzaju znaczenie daje też grecki przyrostek -morf- z gr. μορφη (wygląd, kształt, postać)
· daje ten sam efekt słowotwórczy co człon ‑at‑, np. pectin-at-us, czasem obie cząstki słowotwórcze są łączone w jednym wyrazie, np. pectin‑at‑i‑form-is (grzebieniasty, grzebieniokształtny); to samo lub podobne znaczenie przymiotników uzyskuje się końcówkami -(al/ar/os/at/ic)-
· np. jajowaty - ovatus = ovalis = oviformis = ovoideus
sensu lato; s. lat.; s.l.
(lat.)
— w szerokim znaczeniu;
skrót używany przy nazwach taksonów, najczęściej gatunków;
skrót s.l. może też oznaczać sensu latiore (w szerszym znaczeniu)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji