Polygonum hydropiper (rdest ostrogorzki)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:Polygonum (rdest)kl 1729

Roślina jednoroczna, (15)25-60(100)cm wysokości, zwykle rozgałęzione.

space

Kwiatostan, kłos pozorny, rzadki, przerywany, w górze nieco zwieszony. Okwiat (zwłaszcza na owocach) z wyraźnymi brązowawymi licznymi gruczołkami; kwiaty (3)4-krotne.

space

Kwitnienie czerwiec-wrzesień.

występowanie

Takson rodzimy lub trwale zadomowiony. ^[491]

wystepowanie - Polygonum hydropiper (rdest ostrogorzki)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Polygonum hydropiper (rdest ostrogorzki)

W miejscach wilgotnych, bez innej roślinności, brzegi wód, także silnie zanieczyszczonych, mokre przydroża i rowy, przy drogach leśnych, jako chwast na wilgotnych polach, głównie w uprawach okopowych.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

and.090726-5
leg. Anna Nowak-Dańda
/rez. Łężczok k. Raciborza/

and.130818-1
leg. Anna Nowak-Dańda
/okolice Dobrej Beskid Wyspowy/

and.130824-1
leg. Anna Nowak-Dańda
/okolice Dobrej Beskid Wyspowy/

#7 #3 3D

11 06 30 - 5
leg. Marek Snowarski
/dolina Bystrzycy k. Wrocławia, Ratyń - Jarnołtów/

bl.030817-22
leg. Barbara Łotocka

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Polygonum hydropiper (rdest ostrogorzki)

⇈ 🌱

W medycynie było stosowane (obecnie nie znajduje się w farmakopei) Polygoni hydropiperis herba (ziele rdestu ostrogorzkiego) — kwitnące i ulistnione wierzchołki pędów tego gatunku.

space

🍽 roślina przyprawowa

słabo trująca • roślina lecznicza

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈

Hejný, S., Slavík, B., 1990 — Květena České Republiky 2 [71.2]
Flora Polski Rośliny naczyniowe, 1992 — Tom III edycja II [16.3II]
Rutkowski L., 1998 — Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. [15]
Tzvelev N.N., 1996 — Flora Europae Orientalis. T.9 [86.9]
Mądalski J. et al., 1930-90 — Atlas flory polskiej i ziem ościennych [17]
Rothmaler W., 1995 — Exkursionsflora von Deutschland, Band 3. Gefäßpflanzen: Atlasband. [11]
Komarov, V.L., 1936 — Flora URSS. T.5 [85.5]
Kulpa, W., 1988 — Nasionoznawstwo chwastów. [80]
Tutin T.G. et al., 1993 — Flora Europaea. Volume 1. Psilotaceae to Platanaceae [150.1]
Szafer, Wł., Kulczyński, St., Pawłowski, B., 1988 — Rośliny polskie, cz. I i II. [3]
Walewski W., 1985 — Towaroznawstwo zielarskie [332]
Ożarowski A., Jaroniewski W., 1987 — Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie [327]
Burda, P. R., 1998 — Zatrucia ostre grzybami i roślinami wyższymi. [72]
Mirek Z. et al., 2020 — Vascular plants of Poland. An annotated checklist. Rośliny naczyniowe Polski. Adnotowany wykaz gatunków. [491]
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001 — Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. - Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland. [25]
Matuszkiewicz W., 2001 — Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. [14]