Tx: 5760
atlas-roslin.pl

Hyacinthoides hispanica (Mill.) Rothm. [🔉 hja·cin·to·i·des *]

hiacyntowiec hiszpański, cebulica hiszpańska · hiacyntowiec dzwonkowaty
Endymion campanulatus (Aiton) Willk. · Scilla campanulata Aiton [🔉 scil·la *] · Scilla hispanica Mill. [🔉 scil·la *]
autorzy i statusy taksonu są widoczne na szerszym ekranie 🛈

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Hyacinthoides hispanica (hiacyntowiec hiszpański)
takson uprawiany [491]
🌱

Bylina cebulowa z Półwyspu Iberyjskiego, zdziczała z uprawy w południowej i zachodniej Europy. Atrakcyjna z uwagi na sporą wielkość kwiatów i dość znaczną wysokość pędów kwiatostanowych - mogą być użyte jako kwiaty cięte. W odmianach o kwiatach białych, różowych, różnych odcieniach niebiesko-fioletowych.

space

👌 uprawa łatwa • 🌺 ozdobne kwiaty
wysokość: 25 – 40 (45) cm
kwitnienie: przełom maja i czerwca
🌸
🔆 miejsce:  słoneczne • 🌤 słoneczne, nieco ocienione
💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża)
☷ gleba: przepuszczalna • żyzna • przeciętna ogrodowa • odczyn lekko kwaśny
ekologiczne liczby wskaźnikowe Hyacinthoides hispanica (hiacyntowiec hiszpański)

Wystarczająco mrozoodporna dla uprawy na terenie Polski. Gleba przepuszczalna, ogrodowa.

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie (główna/preferowana metoda):

z nasion [wymagają zimowej stratyfikacji ]
przez podział cebul [podział cebul przybyszowych]

wybrane okazy · selected collections

#5
kkcz.190508-2
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/

Hyacinthoides hispanica (Mill.) Rothm. tworzy mieszańca:

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Hyacinthoides hispanica (Mill.) Rothm. [🔉 hja·cin·to·i·des *]Endymion campanulatus (Aiton) Willk. · Scilla campanulata Aiton [🔉 scil·la *] · Scilla hispanica Mill. [🔉 scil·la *](pl) hiacyntowiec hiszpański · cebulica hiszpańska · hiacyntowiec dzwonkowaty
-form-(is,is,e); -oid-e-(us,a,um); -morphus (suff.) — przyrostki nadające znaczenie -postaciowy, -kształtny;
· końcówka -form- (lat. forma - kształt, postać), a dla wyrazów z greki końcówka -oid- (gr. eidos ειδος - rodzaj, postać), dodawana do rdzenia rzeczowników tworzy przymiotnik oznaczający "posiadanie podobnej formy, kształtu, wyglądu, charakteru" np. fili‑form-is (nitkowaty), pyri-form-is (gruszowaty), disc-oid-eus (dyskowaty);
· tego rodzaju znaczenie daje też grecki przyrostek -morf- z gr. μορφη (wygląd, kształt, postać)
· daje ten sam efekt słowotwórczy co człon ‑at‑, np. pectin-at-us, czasem obie cząstki słowotwórcze są łączone w jednym wyrazie, np. pectin‑at‑i‑form-is (grzebieniasty, grzebieniokształtny); to samo lub podobne znaczenie przymiotników uzyskuje się końcówkami -(al/ar/os/at/ic)-
· np. jajowaty - ovatus = ovalis = oviformis = ovoideus
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji