Huperzia selago (wroniec widlasty)

opis

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 1698 "pędy regularnie widlaste, wzniesione" w "Lycopodiales (widłakowce)"

Pędy głównie wzniesione, 5-25cm długości, regularnie widlasto rozgałęziające się, rozgałęzienia ±równej długości. Tworzy gęste kępy.

space

Zarodnie rozmieszczone w pachwinach zwykłych liści asymilacyjnych, zwykle w środkowym odcinku pędu. Zarodnikuje od lipca do października.

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

Gatunek podlega ochronie częściowej (poz. 2.178 wg aktualnego rozporządzenia). Do ustawowej ochrony został włączony w 1946 roku. Przed 2014 podlegał ochronie ścisłej.

wystepowanie - Huperzia selago (wroniec widlasty)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Huperzia selago (wroniec widlasty)

Rzadki. Cieniste, mszyste lasy, łąki wysokogórskie.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Gatunek wyróżniający (D.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Status "Natura 2000": takson o znaczeniu wspólnotowym, nie wymaga wyznaczenia obszaru Natura 2000 (kod: 1413, lp.400^[407])

Statusy czerwonej listy 2016r.^[311]: NT – bliski zagrożenia.
Na liście z 2006r. takson miał status — [V] – narażony na wymarcie, na izolowanych stanowiskach
Wymieniony w Dyrektywie Siedliskowej, załącznik 5.

wybrane okazy · selected collections ⇈

mr.365
leg. Maciej Romański
/Suwalszczyzna/

am.920721-2
leg. Antoni Mielnikow
/partie szczytowe Babiej Góry/

bg.040802-3
leg. Błażej Gierczyk
/Karkonosze, Droga Przyjaźni Polsko-Czeskiej/

mlc.150806-1
leg. Marcin Łuczak
/północno-wschodni stok Tarnicy, Bieszczadzki PN, ok. 1310-1320 m n.p.m./

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Huperzia selago (L.) Bernh. ex Schrank et Mart. [🔉 hu·per·ci·a se·lā·gō] • Lycopodium selago L. [🔉 ly·ko·po·di·um se·lā·gō] • (pl) wroniec widlasty · widłak wroniec

Huperzia (nazwa osobowa) — nazwa rodzaju upamiętnia Johanna Petera Huperza (1785-1815) z Wagenitz w Niemczech, lekarza i botanika który opublikował dzieło o rozmnażaniu paprotników

selāgō, -inis (lat., subst., f) — nazwa obecna w starożytnej łacinie (Pliniusz) użyta najpewniej dla gatunków z rodzaju Lycopodium i/lub wroniec widlasty (Huperzia selago)

lycopodium (lat. z gr., subst.) — "wilcza łapka", nazwa w grece jest nadana przez Tabernaemontanus, który przetłumaczył niemiecką nazwę Wolfklauen; jest złożeniem greckich lykos (wilk) i podion (łapka, zdrobnienie od pus, podos (łapa)); nazwa oddaje podobieństwo ulistnionych pędów do tejże

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈