|
cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
Pędy w dole często podnoszące się i z rozłogami.
Z wyraźnymi komorami powietrznymi w pochwie i blaszce liściowej (poprzeczne połączenia).
wierzchem z rowkiem środkowym i z podwójnym rowkiem przyśrodkowym, poza tym wyraźnie bruzdkowane;
Języczek liściowy długi, ok. 5mm, trójkątny lub zaokrąglony, często porozrywany, biały.
Wyróżnia się dwa podgatunki:
ssp. poiformis Frjes — liście słabo szorstkie; gałązki wiechy dłuższe, cieńsze, ±wszechstronnie odstające; plewki dolne tępe, ok. 2× dłuższe niż szersze; podgatunek ten być może występuje na północy Polski; jest mylony z manną płonną (Glyceria ×pedicellata).
Mokre łąki, brzegi wód, rowy.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Gatunek wyróżniający (D.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
właściwości i zastosowanie
