Foeniculum vulgare Mill. [🔉 fe·ni·ku·lum wul·ga·re]

Mało popularne w Polsce warzywo. Na przeszkodzie, poza nieznajomością uprawy, stoi chyba anyżowy smak, odbierany nieprzyjemnie w swojej intensywności, gdy jest głównym składnikiem potrawy. Koper włoski może być też stosowany jako przyprawa (zwłaszcza jego nasiona).

Odmiany typowe nie tworzą zgrubiałej nasady pędu; rośliny są wyższe. W krajach o cieplejszym klimacie fenkuł jest rośliną wieloletnią. Jest użytkowany jako warzywo liściowe i przyprawowe (owoce). W uprawie znajdują się także odmiany ozdobne o mniej lub bardziej czerwono-purpurowo przebarwionych pędach i liściach (w szczególności odmiana 'Purpureum').

Koper włoski jest rośliną długiego dnia i może wtedy wybijać w pędy kwiatostanowy już w pierwszym roku uprawy, bez tworzenia zgrubienia. Uprawia się go na zbiór wiosenny lub z większym powodzeniem na zbiór jesienny. Uprawia się z rozsady ale możliwy jest też siew wprost do gruntu.

Przy uprawie na zbiór jesienny nasiona na rozsadę wysiewa się od połowy czerwca do połowy lipca.

Stosuje się rozstawę rzędów 30-40 cm i 20-30 cm w rzędzie.

Fenkuł jest rośliną długiego dnia, wtedy wybija w pęd kwiatostanowy. Z tego względu może być uprawiany na zbiór wiosenny lub jesienny, jako roślina przedplonowa lub poplonowa po wczesnych warzywach.

Wymagania cieplne są przeciętne. Optymalnie rośnie w temperaturze 15-20°C. Znosi przymrozki do -5°C.

Gleba powinna być żyzna i przepuszczalna o odczynie obojętnym.

Zbiera się gdy rośliy mają 5-8 liści, zgrubienia mają powyżej 10 cm średnicy i 200g wagi. Ma to miejsce po 2.5-3 miesiącach od siewu.

W temperaturze nieco powyżej zera i przy wysokiej wilgotności można przechowywać dwa tygodnie i dłużej ale z utratą jakości. Przechowywany w normalnej temperaturze szybko łykowacieje.