Epilobium [🔉 e·pi·lo·bi·um]

Dla skutecznego oznaczenia trzeba zwrócić uwagę na detale (konieczne lupa) związane z budową kwiatu, owłosieniem, owocami, nasionami, powierzchnią łodygi; przydatna jest też obserwacja organów rozmnażania wegetatywnego (te są wykształcane zwykle dopiero jesienią). Stąd łatwiejsze i pewniejsze jest oznaczanie przez uważną obserwację roślin na stanowisku i ich rozwoju na stanowisku. Do zielnika należy zbierać rośliny w drugiej połowie lata lub jesienią, obowiązkowo z kwiatami, dojrzałymi owocami (z nasionami), z częścią podziemną (zachowując organy rozmnażania wegetatywnego - w zależności od gatunków mogą to być różnej formy różyczki liściowe na krótkich lub długich rozłogach).

Osobny problem stanowią liczne mieszańce międzygatunkowe, trwają one w danym miejscu długo, także po wymarciu roślin rodzicielskich, z uwagi na wysoką zdolność do rozmnażania się i ekspansji przez organy wegetatywne.

Byliny zielne, mogą kwitnąć już w pierwszym roku, o wysokiej zdolności do rozmnażania wegetatywnego (w zależności od gatunku przez kłącza nadziemne i podziemne, podziemne pączki zimujące — turiony, różyczki liściowe).

Ulistnienie (przynajmniej w dole łodygi i na rozłogach) naprzeciwległe lub okółkowe, w górze łodygi zwykle skrętoległe. Liście pojedyncze, całobrzegie, piłkowane lub ząbkowane przy czym nie wierzchołki nie związane z zakończeniami nerwów bocznych.

Hypancjum krótkie (do 2.5 mm długości) ale dostrzegalne (w sekcji Chamaenerion b. krótkie, niewidoczne), lejkowate lub miseczkowate, znacznie krótsze od zalążni, po przekwitnięciu odpadające.

Pręciki w dwóch okółkach po 4 w każdym. Zalążnia z czterech owocolistków, szyjka słupka prosta, znamię podzielone na 4 łatki lub niepodzielone, wtedy maczugowate lub elipsoidalne.

Owocem jest długa, równowąska torebka z czteroma komorami i czterograniasta, otwiera się od góry do dołu, czteroma klapami, jej koniec jest beznasiennym dzióbkiem. Szypuła jest znacznie krótsza od owocu.