· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Płatki korony całobrzegie lub bardzo płytko wycięte; górne nieco mniejsze przez co kwiaty słabo grzbieciste. Kielich podzielony do nasady. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony ⇒ Chamaenerion (wierzbówka)
syn. Chamerion | ||||
|
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Hypancjum krótkie ale wyraźne, do 2.5 mm długości, lejkowate do dzwonkowatego. · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony · ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony | ||||
|
· ta cecha diagnostyczna jest widoczna po zalogowaniu, w pełnej wersji atlasu, opcja logowania znajduje się prawym górnym rogu strony
· Łodyga z 2-4 mniej lub bardziej wyraźnymi, nagimi lub owłosionymi, listwami lub liniami zbiegającymi od nasady liści, co sprawia czasami wrażenie kanciastości łodygi | ||||
oznaczanie
Wierzbownice to rośliny wieloletnie. Pędy nowych roślin, wytworzonych danego roku z nasion, później rozpoczynają kwitnienie i mogą różnić się zwłaszcza formą liści od pędów wytworzonych z organów zimujących, zakwitających wcześniej w sezonie.
Osobny problem stanowią liczne mieszańce międzygatunkowe, trwają one w danym miejscu długo, także po wymarciu roślin rodzicielskich, z uwagi na wysoką zdolność do rozmnażania się i ekspansji przez organy wegetatywne. Dla skutecznego oznaczenia trzeba zwrócić uwagę na detale (konieczne lupa) związane z budową kwiatu, owłosieniem, owocami, nasionami, powierzchnią łodygi; przydatna jest też obserwacja organów rozmnażania wegetatywnego (te są wykształcane zwykle dopiero jesienią). Stąd łatwiejsze i pewniejsze jest oznaczanie przez uważną obserwację roślin na stanowisku i ich rozwoju na stanowisku. Do zielnika należy zbierać rośliny w drugiej połowie lata lub jesienią, obowiązkowo z kwiatami, dojrzałymi owocami (z nasionami), z częścią podziemną (zachowując organy rozmnażania wegetatywnego - w zależności od gatunków mogą to być różnej formy różyczki liściowe na krótkich lub długich rozłogach).
Osobny problem stanowią liczne mieszańce międzygatunkowe, trwają one w danym miejscu długo, także po wymarciu roślin rodzicielskich, z uwagi na wysoką zdolność do rozmnażania się i ekspansji przez organy wegetatywne.
opis
Łodyga obła, w wielu wypadkach ze zbiegającymi od nasady liści listewkami lub liniami, owłosionymi lub nie, co nadaje pozór kanciastości. Na różnych częściach rośliny mogą występować włoski proste i włoski gruczołowate.
Ulistnienie (przynajmniej w dole łodygi i na rozłogach) naprzeciwległe lub okółkowe, w górze łodygi zwykle skrętoległe. Liście pojedyncze, całobrzegie, piłkowane lub ząbkowane przy czym nie wierzchołki nie związane z zakończeniami nerwów bocznych.
Kwiaty czterokrotne, o symetrii promienistej (w sekcji Chamaenerion nieco grzbieciste), drobne lub średniej wielkości, wzniesione, rzadko początkowo zwieszone, zebrane w w szczytowe, ulistnione grono, rzadziej pojedynczo w kątach liści.
Hypancjum krótkie (do 2.5 mm długości) ale dostrzegalne (w sekcji Chamaenerion b. krótkie, niewidoczne), lejkowate lub miseczkowate, znacznie krótsze od zalążni, po przekwitnięciu odpadające.
Działki przylegająco do płatków, zielone lub zaczerwienione. Płatki korony odwrotniesercowate lub głębiej rozcięte na dwie łatki, różowe, fioletoworóżowe, purpurowoczerwone, rzadziej białe lub białawe.
Pręciki w dwóch okółkach po 4 w każdym. Zalążnia z czterech owocolistków, szyjka słupka prosta, znamię podzielone na 4 łatki lub niepodzielone, wtedy maczugowate lub elipsoidalne.
Owocem jest długa, równowąska torebka z czteroma komorami i czterograniasta, otwiera się od góry do dołu, czteroma klapami, jej koniec jest beznasiennym dzióbkiem. Szypuła jest znacznie krótsza od owocu.
Nasiona liczne, drobne (do 2 mm długości), w zarysie odwrotniejajowate do odwrotniejajowato wrzecionowatych, z puchem lotnym, czasem też z kołnierzem do którego jest przywieszony aparat lotny. Łupina nasienna brodawkowana, rzadziej gładka (pod silną lupą). Nasiona bezbielmowe.
Liczne gatunki łatwo tworzą mieszańce, te mimo znacznej sterylności długo trwają i rozmnażają się dzięki łatwo zakorzeniającym się organom wegetatywnym (kłącza, różyczki liściowe lub turiony).Byliny zielne, mogą kwitnąć już w pierwszym roku, o wysokiej zdolności do rozmnażania wegetatywnego (w zależności od gatunku przez kłącza nadziemne i podziemne, podziemne pączki zimujące — turiony, różyczki liściowe).
Ulistnienie (przynajmniej w dole łodygi i na rozłogach) naprzeciwległe lub okółkowe, w górze łodygi zwykle skrętoległe. Liście pojedyncze, całobrzegie, piłkowane lub ząbkowane przy czym nie wierzchołki nie związane z zakończeniami nerwów bocznych.
Hypancjum krótkie (do 2.5 mm długości) ale dostrzegalne (w sekcji Chamaenerion b. krótkie, niewidoczne), lejkowate lub miseczkowate, znacznie krótsze od zalążni, po przekwitnięciu odpadające.
Pręciki w dwóch okółkach po 4 w każdym. Zalążnia z czterech owocolistków, szyjka słupka prosta, znamię podzielone na 4 łatki lub niepodzielone, wtedy maczugowate lub elipsoidalne.
Owocem jest długa, równowąska torebka z czteroma komorami i czterograniasta, otwiera się od góry do dołu, czteroma klapami, jej koniec jest beznasiennym dzióbkiem. Szypuła jest znacznie krótsza od owocu.