Epilobium parviflorum Schreb. [🔉 e·pi·lo·bi·um *]

Łodyga pojedyncza lub w górze słabo rozgałęziona, wzniesiona, szczyt łodygi przed kwitnięciem także jest wyprostowany, sztywna, rzadziej wiotka i u podstawy podnosząca się, (15) 25-70 (150) cm wysokości, obła, powierzchnia odstająco owłosiona, owłosienie rzadkie do bardzo gęstego, czasami ±pilśniowo splątane, włoski niegruczołowate (0.5) 1.0-1.8 (2.2) mm długości, pomiędzy nimi często spotyka się w mniejszej lub większej liczbie, krótsze odstające białorudawe włoski gruczołowate.

Większość liści naprzeciwległa, bardzo rzadko zdarzają się i po trzy w okółku, ulistnienie góry łodygi skrętoległe.

Liście siedzące ale nie obejmujące nasadą łodygi i nie zbiegające po łodydze, rzadziej (niższe) liście z krótkim, do 2 mm i szerokim ogonkiem; podługowate lub jajowatolancetowate, rzadziej wąsko lancetowate lub jajowato eliptyczne, zwykle 3-6× dłuższe niż szersze, środkowe (2.5) 3-8 (12) cm długości i (0.8) 1-2.5 (3) cm szerokości, ±szpiczaste; powierzchnia z obu stron a zwłaszcza na spodniej stronie i na żyłkowaniu w różnym stopniu owłosione, od rzadkiego omszenia do gęstego pilśniowatego owłosienia; brzeg blaszki liściowej mniej lub bardziej wyraźnie ząbkowano piłkowany, z (10) 15-30 (35) ząbkami po każdej stronie liścia, ząbki nierówne, krótkie i ±tępe, gruczołowato zakończone; nerwy drugiego rzędu w liczbie 5-6 (7) par wyraźne, kolejnego rzędu zwykle niewidoczne.

Kwiaty stosunkowo drobne, szczyt kwiatostanu i pączki wzniesione. Pączki kulistawo elipsoidalne, szpiczaste, rzadko lub częściej gęsto omszone i przeważnie z włoskami gruczołowatymi. Dno kwiatowe z nielicznymi włoskami u nasady pręcików.

Działki (3) 4-6 mm długości, jajowatolancetowate, stopniowo zaostrzone, ±omszone i przeważnie ogruczolone.

Płatki korony 5-9 (11) mm długości, ok. 1.5× dłuższe od działek, odwrotnie sercowatojajowate, wycięte, bladofioletowe wpadające w fioletowy róż, rzadko blado różowe do białych. Pylniki 0.8-1.3 mm długości. Znamię 4-dzielne, z ramionami początkowo stulonymi, potem prosto odstającymi.

Torebki (5) 6-8 cm długości, tak jak i zalążnie na klapach w dole odstająco owłosione i zwykle z krótszymi włoskami gruczołowatymi, na szwach nagie lub wyłysiałe, rzadko i klapy nagie.

Nasiona (0.9) 1.0-1.1 (1.2) mm długości, w zarysie odwrotniejajowate, wierzchołek zaokrąglony, podstawa tępa, łupina gęsto pokryta ±wydłużonymi szpiczastymi brodawkami.

Kwitnienie od (maja)czerwca do sierpnia(września).Bylina zielna, o kłączu stosunkowo długim, po przekwitnięciu rośliny wyrastają na nim różyczki liściowe, te są z początku siedzące i często ±zaczerwienione, potem są ±wydłużone i uniesione na stopce, zielone.

Większość liści naprzeciwległa, bardzo rzadko zdarzają się i po trzy w okółku, ulistnienie góry łodygi skrętoległe.

Kwiaty stosunkowo drobne, szczyt kwiatostanu i pączki wzniesione. Pączki kulistawo elipsoidalne, szpiczaste, rzadko lub częściej gęsto omszone i przeważnie z włoskami gruczołowatymi. Dno kwiatowe z nielicznymi włoskami u nasady pręcików.

Płatki korony 5-9 (11) mm długości, ok. 1.5× dłuższe od działek, odwrotnie sercowatojajowate, wycięte, bladofioletowe wpadające w fioletowy róż, rzadko blado różowe do białych. Pylniki 0.8-1.3 mm długości. Znamię 4-dzielne, z ramionami początkowo stulonymi, potem prosto odstającymi.

Torebki (5) 6-8 cm długości, tak jak i zalążnie na klapach w dole odstająco owłosione i zwykle z krótszymi włoskami gruczołowatymi, na szwach nagie lub wyłysiałe, rzadko i klapy nagie.

Tereny trwale lub okresowo podmokłe — brzegi wód, rowy, źródliska na łąkach i pastwiskach, rzadziej w lasach. Preferuje gleby z zawartością wapnia lub neutralne, bogate w humus, żyzne, o zwartej glebie.Gatunek pospolity na terenie całego kraju, w górach rzadszy.