|
występowanie
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
- zadomowiony, nieinwazyjny; archeofit; pochodzenie: Europa [czas przybycia na teren Polski: nieznany]
- wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych
wybrane okazy · selected collections
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/spontaniczny różowokwiatowy mu.../ #1
leg. Marek Snowarski
/ogród/
/cv. pełny mix/ #21, 2.3D
leg. Jarosław Makowski
/ogr.zielny Niemcy/
/cv. Blaue Gefüllte/ #3
właściwości i zastosowanie
Kwitnienie: od maja do września
Efektowy dzięki koszyczkom kwiatowym o pięknej niebieskofioletowej (chabrowej) barwie (w odmianach także o kwiatach białych, różowych, czerwonych). U odmian uprawnych koszyczki są większe i przeważnie pełne. Kwitnie od lipca do września; a przy siewie jesiennym kwitnienie zaczyna się w końcu maja lub w czerwcu.
Do wysadzania na rabatach kwiatowych. Pasuje do ogrodów naturalistycznych. Można używać jako kwiat cięty i zasuszać do zimowych bukietów.
Analiza dostępności nasion (form i odmian #2)
wymagania i uprawa
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce lub pełne słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna • odczyn — gleba słabo kwaśna lub gleba o obojętnym pH • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne
Rozmnażanie, wysiew/sadzenie:
Nasiona dość duże (200-350 szt./g) wysiewa się wprost do gruntu w końcu marca lub w kwietniu. Możliwy jest siew jesienny, we wrześniu, najlepiej z okryciem młodych roślin na zimę (np. gałązkami iglaków). Jeśli wysiew jesienny był przeprowadzony na rozsadniku, to jeszcze jesienią lub wczesną wiosną przenosi się sadzonki na rabatę. Należy starać się aby jak najmniej uszkodzić korzenie bo chabry źle znoszą przesadzanie. Docelowa rozstawa roślin 15-20 cm w rzędzie i 20-30 cm między rzędami.
Łatwo odnawia się z samosiewu.
moim zdaniem
Siewki wschodzą szybko i rozwijają się bez problemu (jak to u chwastów); silnie przy tym się krzewiąc. Przed kwitnieniem wygląda nieciekawie. W drugiej połowie czerwca ta masa ziela zaczyna kwitnąć. Im dalej tym lepiej. Kwiatów coraz więcej. Jako że uprawiałem mix odmian pełnokwiatowych miałem różne barwy. Trzeba przyznać że najlepiej wyglądają jednak w typowej dla siebie, chabrowoniebieskiej barwie. Choć i całkiem interesujące były ciemne fioletowopurpurowe. Z braku miejsca na rabacie, musiałem przerwać ten pokaz piękności przed finałem.
Mogę pewnie polecić wszystkim, bo jest to kwiat z grupy idealnych. Łatwo się uprawia, z siewu wprost do gruntu. Nie jest wymagający co do gleby i dość odporny na niedobór wody. Kwitnie spektakularnie.