|
cechy charakterystyczne
Dolne kłosy na cienkich szypułach, przynajmniej 1cm długich, zwisające.
Pęcherzyki szeroko jajowate, prawie okrągłe, białawo-niebieskawe, potem brunatne.
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Gatunek podlega ochronie ścisłej
(poz. 1.380 wg aktualnego rozporządzenia).
Do ustawowej ochrony został włączony w 2004 roku.
Torfowiska w Puszczy Rominckiej (poza granicą Polski), Sudety.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Status czerwonej księgi 2014r.[169.14]: EN – zagrożony
Statusy czerwonej listy 2016r.[311]: EN – zagrożony.
Na liście z 2006r. takson miał status — V – narażony na wymarcie
Globalnie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Na liście z 2006r. takson miał status — V – narażony na wymarcie
Globalnie — LC – takson najmniejszej uwagi, nie kwalifikujący się do żadnej z pozostałych kategorii zagrożenia.
Podstawy przyznania kategorii zagrożenia:
B2. obszar zasiedlony (AOO) <500km2:
a) silnie pofragmentowany lub liczba stanowisk ≤5
b) obserwowane, szacowane lub spodziewane jest ciągłe zmniejszanie się wielkości:
– (iii) powierzchni, zasięgu i/lub jakości siedliska.
uwagi
U podobnego gatunku - turzycy bagiennej (Carex limosa) dolne podsadki są krótsze od kwiatostanu a kwiatostan ma czysto żeńskie kłosy boczne. U turzycy patagońskiej (Carex magellanica ssp. irrigua) dolne podsadki są równie długie jak kwiatostan, a boczne kłosy w nasadzie czasem z kwiatami męskimi. [za uwagę dziękuję Michałowi Smoczykowi]
Carex magellanica ssp. magellanica
takson nie ujęty w czekliście[491]
