Campanula rapunculoides L. [🔉 *o·i·des]

Bylina. Roślina rzadko, krótko, szorstko owłosiona. Korzeń zgrubiały, rozgałęziony, czasem z płożącymi się, cienkimi, podziemnymi rozłogami.

Liście spodem zielone, krótko owłosione. Liście łodygowe sercowato trójkątne, jajowato sercowate, wyższe jajowato lancetowate do podługowatych, wyraźnie nieregularnie ząbkowane lub karbowano-piłkowane.

Przysadki wyraźnie zmniejszają się ku górze. Kwiaty ± zwykle pojedynczo, w ±jednostronnym gronie, na krótkich szypułkach, zwieszone.

Działki odgięte do tyłu, znacznie krótsze od korony, bez rąbka łączącego je u nasady, lancetowate. Korona niebieskofioletowa, 20 – 28 mm długości; rozdzielona do połowy; łatki korony orzęsione.

Kwitnienie czerwiec – wrzesień.

Dawniej uprawiany, zdziczały. Chwast ogrodowy i polny, przydroża, miedze, wkracza do świetlistych lasów i na ich obrzeżach. Na glebach wilgotnych i podsychających, próchnicznych, słabo kwaśnych, rzadziej na neutralnych i zasadowych.