| |||||||||
|
cechy charakterystyczne
Bylina. Roślina rzadko, krótko, szorstko owłosiona. Korzeń zgrubiały, rozgałęziony, czasem z płożącymi się, cienkimi, podziemnymi rozłogami.
Liście spodem zielone, krótko owłosione. Liście łodygowe sercowato trójkątne, jajowato sercowate, wyższe jajowato lancetowate do podługowatych, wyraźnie nieregularnie ząbkowane lub karbowano-piłkowane.
Działki odgięte do tyłu, znacznie krótsze od korony, bez rąbka łączącego je u nasady, lancetowate. Korona niebieskofioletowa, 20-28mm długości; rozdzielona do połowy; łatki korony orzęsione.
Kwitnienie czerwiec-wrzesień.

Dawniej uprawiany, zdziczały. Chwast ogrodowy i polny, przydroża, miedze, wkracza do świetlistych lasów i na ich obrzeżach. Na glebach wilgotnych i podsychających, próchnicznych, słabo kwaśnych, rzadziej na neutralnych i zasadowych.


wybrane okazy · selected collections ⇈

leg. Barbara Łotocka

leg. Barbara Łotocka

leg. Barbara Łotocka

leg. Barbara Łotocka

leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/liście odziomkowe/

leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/nasiona/

leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Oliwa, TPK, Dolina Bobrów/

leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Aniołki, Park Steffensa/

leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Aniołki, Park Steffensa/

leg. Jerzy Izdebski
/Wigierski Park Narodowy/
właściwości i zastosowanie

wymagania i uprawa
Wymagania (optimum rozwoju/konkurencyjności na naturalnych stanowiskach wg ekologicznych liczb wskaźnikowych): światło — umiarkowane słońce • woda — gleba przeciętnie wilgotna • próchnica — gleba mineralno-próchnicza, zasobna w humus • ciepło — miejsce umiarkowanie chłodne lub miejsce przeciętnie ciepłe lub miejsce wybitnie ciepłe • zwięzłość — gleba kamienista, żwirowa lub gleba lekka, piaszczysta lub gleba średnio zwięzła lub gleba ciężka, gliniasta • żyzność — podłoże umiarkowanie żyzne
⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
▫ | bez odmiany |
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
· końcówka -form- (lat. forma - kształt, postać), a dla wyrazów z greki końcówka -oid- (gr. eidos ειδος - rodzaj, postać), dodawana do rdzenia rzeczowników tworzy przymiotnik oznaczający "posiadanie podobnej formy, kształtu, wyglądu, charakteru" np. fili‑form-is (nitkowaty), pyri-form-is (gruszowaty), disc-oid-eus (dyskowaty);
· tego rodzaju znaczenie daje też grecki przyrostek -morf- z gr. μορφη (wygląd, kształt, postać)
· daje ten sam efekt słowotwórczy co człon ‑at‑, np. pectin-at-us, czasem obie cząstki słowotwórcze są łączone w jednym wyrazie, np. pectin‑at‑i‑form-is (grzebieniasty, grzebieniokształtny); to samo lub podobne znaczenie przymiotników uzyskuje się końcówkami -(al/ar/os/at/ic)-
· np. jajowaty - ovatus = ovalis = oviformis = ovoideus