występowanie
antropofit zadomowiony we florze Polski [491]


pokazana po zalogowaniu

Częsty. Zarośla, miejsca ruderalne, dawniej uprawiany.
Bylina, pnącze.
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Europa wschodnia i Azja zachodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIw. (introdukcja), 1824r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: Europa wschodnia i Azja zachodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: XVIIw. (introdukcja), 1824r.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
wybrane okazy · selected collections ⇈

#19
leg. Konrad Kaczmarek

#2
leg. Barbara Łotocka
/Warszawa, ogród/

#2
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Wrocław, nad Ślężą/

#7
leg. Marek Snowarski
/Sopot, ul. 1 Maja, płot Sądu Rejonowego/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Bryonia alba [🔉 brjo·ni·a ăl·ba] • (pl) przestęp biały • posed bilý /cz/ · Zaunrübe weiße (f) /de/ · переступень белый /ru/
Nazwa rodzaju jest starożytną nazwą łacińską, zapożyczoną z greki. Epitet gatunku odnosi się do białej barwy powierzchni bulwiastego korzenia. W starożytności odróżniano w ten sposób ten gatunek od innego pnącza ze zgrubiałymi korzeniami, "czarnej bryonia" Dioscorea (Tamus) communis o ciemnej, brązowej barwie powierzchni korzeni. Obydwa gatunki były stosowane w dawnej medycynie. Są trujące, w okładach działają silnie drażniąco na skórę.
bryōnia, -ae
(lat. z gr., subst.)
— starożytna nazwa łacińska, wywodząca się z greki i odnosząca się do przestępu białego (Bryonia alba); ("czarna" bryonia to było inne, pospolite w lasach południa Europy pnącze Dioscorea (Tamus) communis)
ălbus, -a, -um
(lat., adj.)
— biały (raczej matowy/brudny niż lśniący/czysty); też jasnej barwy lub bezbarwny; !czysto lśniąco biały to candidus; przymiotnik często używany jako epitet gatunku wskazujący na jasną, srebrzystą barwę całej lub części rośliny, zazwyczaj spowodowaną gęstym owłosieniem lub owoszczeniem
przestęp
(pol.)
— prawdopodobnie ukute od staropolskiego przestępić "przejść, przekroczyć, przeniknąć" (w staropolskim przestęp "przestępstwo"), być może chodzi o bujny wzrost tego pnącza; intrygująca jest etymologia czeskiej nazwy przestępu białego (Bryonia alba) - 'posed', znaczącej "nawiedzony, posiadły przez demona", nawiązującej do demonicznych właściwości korzenia, mającego zamieniać się po ośmiu latach w diabełka itp., sprzedawanego jako podróbka mandragory (forma człekokształtna), rośliny magicznej, demonicznej; może więc polska nazwa to eufemizm?
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji