|
cechy diagnostyczne w kluczu:
Naturalny mieszaniec gatunków północnoamerykańskich: aronii czarnej (Aronia melanocarpa) i aronii czerwonej (Aronia arbutifolia). Uprawiany w Europie i Azji krzew owocowy.
Ucieka z uprawy i zadomawia się na siedliskach torfowych i potorfowych, na ple torfowcowym, w zdegradowanych borach bagiennych, na przydrożach, w zaroślach brzozowych, borach sosnowych. Rozmnaża się na drodze wegetatywnej i z nasion.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• lokalnie zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny lokalnie
• kenofit
• Pochodzenie: północna i wschodnia Ameryka Północna.
• Czas przybycia na teren Polski: 1833r. (introdukcja), XXw.
• Kategoria inwazyjności: II (średnia) 11pkt.: gatunek przynajmniej w niektórych regionach o ujawnionej zdolność inwazyjnej przez zwiększanie zajmowanej powierzchni lub liczby stanowisk
• Zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
• Zasięg lokalny (występuje w jednym regionie lub województwie)
• Populacje: z niewielką liczbą osobników ale na wielu stanowiskach lub dużo osobników na jednym lub kilku stanowiskach
• Dynamika: stopniowo zajmuje nowe stanowiska
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 7120 — torfowiska wysokie zdegradowane, lecz zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Torfowiska i obszary chronione.
- powód uprawy: Od dawna uprawiany krzew owocowy. Także rzadko sadzony w lasach i przy drogach leśnych.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na pojedynczych stanowiskach w Wielkopolsce i na Pomorzu.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na torfowiskach.
• lokalnie zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny lokalnie
• kenofit
• Pochodzenie: północna i wschodnia Ameryka Północna.
• Czas przybycia na teren Polski: 1833r. (introdukcja), XXw.
• Kategoria inwazyjności: II (średnia) 11pkt.: gatunek przynajmniej w niektórych regionach o ujawnionej zdolność inwazyjnej przez zwiększanie zajmowanej powierzchni lub liczby stanowisk
• Zagrożenia: ekologiczne (bardzo istotne)
• Zasięg lokalny (występuje w jednym regionie lub województwie)
• Populacje: z niewielką liczbą osobników ale na wielu stanowiskach lub dużo osobników na jednym lub kilku stanowiskach
• Dynamika: stopniowo zajmuje nowe stanowiska
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: przede wszystkim częściowo przeobrażone lub o charakterze naturalnym
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 7120 — torfowiska wysokie zdegradowane, lecz zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Torfowiska i obszary chronione.
- powód uprawy: Od dawna uprawiany krzew owocowy. Także rzadko sadzony w lasach i przy drogach leśnych.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat na pojedynczych stanowiskach w Wielkopolsce i na Pomorzu.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na torfowiskach.
właściwości i zastosowanie
⇈
🌱
Uprawiany krzew owocowy. Charakteryzuje się praktycznie brakiem chorób i szkodników oraz stosunkowo niskimi wymaganiami.
Owoce dostarczają cierpkiego soku o wyjątkowo intensywnej ciemnej barwie. Barwa zachowuje się także w bardzo dużym rozcieńczeniu, przez co sok jest użytecznym dodatkiem barwiącym w przetwórstwie spożywczym (soki, dżemy itp.).
⇈ 🌱 🌸
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Aronia ×prunifolia [🔉 a·ro·ni·a pru·ni·fo·li·a] • (pl) aronia śliwolistna
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji