Amorpha fruticosa (amorfa krzewiasta)

opis

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 7462 "korona fioletowa" w "Fabaceae-zdrewniale (drzewa i krzewy z rodziny bobowatych (motylkowatych))"

Krzew 1-4(6) m, zwykle 2-3 m wysokości, rozłożysty, luźno ugałęziony, bez odrostów korzeniowych. Pędy nagie do skąpo owłosionych, rzadko ulistnione. Drewno o nieprzyjemnym zapachu. System korzeniowy głęboki i silny, dobrze sobie radzi na słabych glebach.

space

Kwiatostany wąskie i długie (7-15 cm), licznokwiatowe ((30)50-70(80) kwiatów), wzniesione grona, zebrane po kilka na końcach pędów. Korona ciemnofioletowa, purpurowofioletowa do niebieskofioletowej, tylko z żagielkiem (łódeczka i skrzydełka zredukowane) 5-6 mm długim i 4 mm szerokim; pręcików 9 zrośniętych nitkami i jeden górny wolny; pylniki pomarańczowożółte, znacznie wystające ponad żagielek.

space

Kwitnienie od pierwszej lub drugiej dekady czerwca przez około 3 tygodnie.

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski ^[491]

ekologiczne liczby wskaźnikowe Amorpha fruticosa (amorfa krzewiasta)

Pochodzi ze środkowego-wschodu Stanów Zjednoczonych. U nas uprawiany krzew ozdobny. Sprowadzony do Europy w XVIII w. jako roślina przemysłowa do produkcji substytutu barwnika indygo (stąd druga nazwa polska „indygowiec krzewiasty”). Kenofit zadomowiony na zachodzie Polski.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012)^[234]/:
• lokalnie zadomowiony
• kenofit
• Pochodzenie: wschód i południowy-wschód Ameryki Północnej.
• Czas przybycia na teren Polski: 1805r. (introdukcja), druga połowa XXw.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.

właściwości i zastosowanie

wymagania uprawowe Amorpha fruticosa (amorfa krzewiasta)

⇈ 🌱

Jako krzew ozdobny ma niewysokie walory dekoracyjne z uwagi na rzadki i skąpe ulistnienie. Liście rozwijają się późno a jesienią zwykle nie wybarwiają się i opadają zważone przez przymrozki.

space

Kwiaty oryginalne, o ładnej ciemnofioletowej barwie, ich zapach jest nieprzyjemny; miododajne (ok. 80 kg/ha), chętnie odwiedzane przez pszczoły.

zieleń miejska • na żywopłot nieformowany

krzewy liściaste

🌺 ozdobne kwiaty

wysokość: 1 – 2 (3) m

kwitnienie: od czerwca do lipca (sierpnia)

wymagania i uprawa

⇈ 🌸

🔆 miejsce: ☀ słoneczne • toleruje warunki miejskie

💧 woda: gleba przeciętnie wilgotna (świeża) • znosi suszę

☷ gleba: niskie wymagania • uboga • preferuje zasadową

Pochodzi z wschodniej i środkowej części Ameryki Północnej gdzie rośnie w dolinach rzek, na nasłonecznionych zboczach, na bagnistych solniskach. W uprawie ma bardzo niskie wymagania — rośnie także na glebach skrajnie suchych, piaszczystych, jałowych, także na zasolonych; rośnie na różnego rodzaju glebach poza bagnistymi i torfowymi. Preferuje gleby o odczynie zasadowym.

space

W surowe zimy częściowo przemarza ale regeneruje się z pozostałych części. Wskazane cięcie zagęszczające dla uzyskania ładniejszych krzewów.

space

🌱 Sadzenie, wysiew, rozmnażanie:

z nasion

przez sadzonki pędowe zdrewniałe

⇈ 🌱 🌸

odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion

▫	bez odmiany

symbolami ◼ ◕ ◑ ◔ ○ ▫ pokazano częstość występowania odmiany w ofercie handlowej, od najwyższej do najniższej; nazwy na żółtym tle są linkowane do własnej strony odmiany

Amorpha canescens Pursh.
indygowiec siwy

amorfa siwa · amorfa szara · takson uprawiany, nie ujęty w czekliście^[491]

Amorpha canescens (indygowiec siwy) — Amorpha canescens

Niski krzew, do 1 m wysokości. Pędy graniaste. Cała roślina gęsto, szaro, owłosiona.

space

Kwiaty drobne, liczne, zebrane w długie do 15 cm, wzniesione gęste grono. Korona fioletowoniebieska, tylko z żagielkiem.

space

Pochodzi ze środkowej części Ameryki Północnej gdzie rośnie na preriach w suchym, kontynentalnym klimacie. Mrozoodporny i wybitnie odporny na suszę. Wymaga pełnego nasłonecznienia. Do sadzenia na suchych, nasłonecznionych skarpach.