Aconitum ×berdaui Zapał

Bylina; korzeń rzepowato zgrubiały. Pędy wzniesiony, sztywny, kwiatostan zwykle rozgałęziony, nagi lub skąpo owłosiony.

Szypułki kwiatowe nagie. Przykwiatki orzęsione.

Ostrogi miodników główkowate lub zagięte do tyłu, przeważnie nie sięgają szczytu hełmu.

Słupków 3-5, nagie, przeważnie płonne.

Kwitnienie lipiec-sierpień.

kwiatostan nagi, szypułki kwiatów nagie; hełmy nagie; ostrogi miodników główkowate lub zagięte do tyłu, rzadko półspiralnie zwinięte, nie sięgają szczytu hełmów; słupki 3-5, nagie lub na stronie grzbietowej (odosiowej) skąpo owłosione, przeważnie zupełnie płonne

osie kwiatostanu owłosione krętymi włoskami niegruczołowatymi lub nagie; szypułki owłosione krętymi włoskami niegruczołowatymi; hełmy nagie lub skąpo niegruczołowato owłosione; ostrogi miodników główkowate lub półspiralnie zwinięte; pręciki nagie lub skąpo owłosione; słupki 3-5, nagie lub na stronie grzbietowej (odosiowej) albo przyosiowej (na szwie) owłosione, przeważnie zupełnie płonne

Spontaniczne mieszańce powstające w zasięgu gatunków rodzicielskich: tojadu mocnego (Aconitum firmum) i tojadu dzióbatego (Aconitum variegatum).