drzewa i krzewy

Pień to wtórnie zgrubiała, zdrewniała łodyga główna, nierozgałęziona lub rozgałęziona, zwykle w górnej części pnia.

U drzew liściastych często na pewnej wysokości pień gubi się / zanika (lat. cauloma primarium in ramificatione deliquescens), rozgałęzia się (lat. truncus ramosus) i rozdziela się na kilka lub kilkanaście grubych gałęzi zwanych konarami [np. dąb (Quercus)], w takim wypadku gruby pień (w dendrologii) zwie się kłodą.

Zielna lub zdrewniała łodyga boczna wyrastająca z pachwiny liścia lub pąka przybyszowego na łodydze głównej.

Pokrój to ogólny kształt, postać bryły rośliny (odpowiednikiem tego elementu pokroju w przypadku obiektów płaskich jest obrys) z uwzględnieniem cech wpływających na wrażenie, takich jak zwartość, kierunek rozgałęzień, faktura, barwa, relacja do otoczenia itp. Najczęściej termin pokrój używany jest w odniesieniu do kształtu krzewów i korony drzew.

W zakresie określenia pokroju drzew i krzewów znajdują się też terminy opisujące "fakturę przestrzenną" obiektu, wynikłą z wzajemnego ułożenia konarów i gałęzi. Mówimy więc i o pokroju: zwartym, gęstym, luźnym, zwięzły, przylegającym, położonym (płożącym się, rozpostartym), pełzającym.

Korona drzewa jest tworzona przez zespół konarów i gałęzi.

W zależności od gęstości korony można mówić o: rzadkiej (ażurowej) koronie (lat. corona cocullata) gdy przez w pełni ulistnioną latem prześwieca słońce lub o gęstej koronie (lat. corona densa, c. congesta) gdy latem daje pełen cień.

Korona w obrysie może mieć kształt:

· wrzeciowaty (lat. corona fusiformis) tj. stopniowo zwężona ku podstawie i ku wierzchołkowi,

· jajowata (lat. corona ovoidea), szersza w dolnej części i z przytępionym wierzchołkiem; szerokojajowata (lat. corona late ovoidea) ok. 1:1.25; wąskojajowata (lat. corona anguste ovoidea) ok. 1:4,

· formy przejściowe pomiędzy stożkowatą a jajowatą — jajowato-stożkowata (lat. corona ovoidea-conica), są zbliżone do wrzecionowatych ale najszersze poniżej środka,

· elipsoidalna (lat. corona ellipsoidea); wąskoelipsoidalna gdy stosunek średnic ok. 1:4,

Krzewy nie posiadają korony, bo nie mają pnia. Mówimy o ich pokroju używając terminów wspólnych z opisem kształtu korony:

lub terminów swoistych dla pokroju krzewów:

· szpalerowy lub pokładający się, (lat. frutex oblique perguliformis) o gałęziach zgiętych zgodnie z dominującym kierunkiem wiatrów i przygiętych do ziemi, gęściejszy od krzewu o pokroju płaskim,

· snopkowaty (lat. frutex manipuliformis) — gęsty, o gałęziach ustawionych ± pionowo, w górze dość rozgałęzionych i w strefie ulistnionej łukiem odchylonych na zewnątrz.

Drobne, okrągławe lub wydłużone brodawki na powierzchni pędów lub gałązek, wypełnione luźno ułożonymi komórkami parenchymy, łączące poprzez przestwory międzykomórkowe tkanki wnętrza pędu z powietrzem atmosferycznym; służą wymianie gazowej.