cechy charakterystyczne
Gatunek podobny do jesionu wyniosłego (Fraxinus excelsior). Różni się między innymi brązowymi pąkami i węższymi listkami, grubiej i odmiennie ząbkowanymi.
Liście do 20 cm długości. Listki lancetowate dość grubo ząbkowate, żyłek bocznych ±tyle ile ząbków, niewystająca; w środkowej części na 1 cm przypadają 2-3 ząbki, ich szczyty wyraźnie zagięte ku górze.
Owocostan groniasty. Część nasienna skrzydlaka stanowi zwykle więcej niż połowę długości skrzydlaka; wyraźnie spłaszczona.
występowanie


Gatunek ciepłolubny, odporny na suszę. Naturalne stanowiska na południe od Polski aż do Azji Mniejszej i Centralnej.
Fraxinus angustifolia ssp. angustifolia
jesion wąskolistkowy typowy

Forma typowa o nieowłosionym spodzie blaszki liściowej (występuje w południowo-zachodniej Europie i Afryce).
Fraxinus angustifolia ssp. oxycarpa
jesion wąskolistkowy ostroowockowy

Forma owłosiona, ujmowana także jako osobny gatunek Fraxinus oxycarpa (np. [86.11]) ≡ jesion wąskolistkowy ostroowockowy (Fraxinus angustifolia ssp. oxycarpa) występująca w Europie południowo-wschodniej. Występuje naturalnie np. w lasach łęgowych południowych Czech [71.5].
właściwości i zastosowanie

⇈ 🌱 🌸
odmiany uprawne (#1) ⇒ analiza dostępności roślin i nasion
▫ | ‘Variegata’ — wolniej rosnąca, rocznie ok. 30 cm; listki gęsto biało plamiste |