Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 154 "korona jasnożółta" w "wyki krótkoszypułowe"

Roślina jednoroczna; żywozielona, słabo owłosiona lub prawie naga. Pędy wzniesione, podnoszące się lub pnące się, (30)50-70(90)cm długości. Łodygi kanciaste, rzadko owłosione, skąpo rozgałęziające się.

space

Kwiatostan 1-2-kwiatowy, na szypule 2-5mm długiej. Korona kwiatowa jasnożółta, żagielek niebieskawy lub zielonawy z fioletowymi nerwami, wyraźnie większy od łódeczki i skrzydełek, 25-35 mm długości. Kielich trąbkowaty, o ząbkach ±równych, krótszych od rurki kielicha.

space

Kwitnienie maj-czerwiec.

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski ^[491]

wystepowanie - Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)

Gatunek pochodzący z południowo-wschodniej Europy i południowo-zachodniej Azji. Od dawna uprawiana w mieszankach roślin pastewnych (trawy z motylkowatymi). Występuje także jako roślina synantropijna. Notowana zdziczała na terenie kraju od początku XXw.

space

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012)^[234]/:
• zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny regionalnie
• kenofit
• Pochodzenie: Europa południowa i Azja południowo-zachodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: 1907
• Kategoria inwazyjności: I (niska) 8pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekologiczne (zauważalne)
• Zasięg regionalny (występuje w dwóch i większej liczbie regionów lub województw)
• Populacje: z niewielką liczbą osobników ale na wielu stanowiskach lub dużo osobników na jednym lub kilku stanowiskach
• Dynamika: utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: wyłącznie antropogeniczne
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych.
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"

wybrane okazy · selected collections ⇈