Vicia grandiflora
pokrój; stanowisko ruderalne
Vicia grandiflora
kwiaty; stanowisko ruderalne
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
nasiona
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
przylistki z widocznymi miodnikami
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
porównanie kształtów liści, od lewej: liść z nasady łodygi, następnie dolnej, środkowej i górnej jej części
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
ssp. sordida
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
ssp. sordida

cechy charakterystyczne

Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
porównanie zmiany barwy kwiatów w trakcie kwitnienia od brudnożółtej (stąd nazwa gatunkowa) w pąku do bladoróżowej w pełni kwitnienia
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
kielich i młody strąk
Roślina jednoroczna; żywozielona, słabo owłosiona lub prawie naga. Pędy wzniesione, podnoszące się lub pnące się, (30)50-70(90)cm długości. Łodygi kanciaste, rzadko owłosione, skąpo rozgałęziające się.

space

Kwiatostan 1-2-kwiatowy, na szypule 2-5mm długiej. Korona kwiatowa jasnożółta, żagielek niebieskawy lub zielonawy z fioletowymi nerwami, wyraźnie większy od łódeczki i skrzydełek, 25-35 mm długości. Kielich trąbkowaty, o ząbkach ±równych, krótszych od rurki kielicha.

space

Kwitnienie maj-czerwiec.

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
wystepowanie - Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
XL
ekologiczne liczby wskaźnikowe Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Gatunek pochodzący z południowo-wschodniej Europy i południowo-zachodniej Azji. Od dawna uprawiana w mieszankach roślin pastewnych (trawy z motylkowatymi). Występuje także jako roślina synantropijna. Notowana zdziczała na terenie kraju od początku XXw.

space

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik (2012) [234]/:
• zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny regionalnie
• kenofit
• Pochodzenie: Europa południowa i Azja południowo-zachodnia
• Czas przybycia na teren Polski: 1907
Kategoria inwazyjności: I (niska) 8pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekologiczne (zauważalne)
• Zasięg regionalny (występuje w dwóch i większej liczbie regionów lub województw)
• Populacje: z niewielką liczbą osobników ale na wielu stanowiskach lub dużo osobników na jednym lub kilku stanowiskach
• Dynamika: utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: wyłącznie antropogeniczne
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Cl.Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"

wybrane okazy · selected collections

#4
bl.050500-14
leg. Barbara Łotocka
#20
sm.090510-5
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, Starościn/
#4
pkob.150502-4
leg. Piotr Kobierski
/Kotlina Zasiecka/
#4
konrad_kaczmarek.200506-2
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/ssp. sordida (Waldst. et Kit.).../
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji