Vicia grandiflora
pokrój; stanowisko ruderalne
Vicia grandiflora
kwiaty; stanowisko ruderalne
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
nasiona
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
przylistki z widocznymi miodnikami
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
porównanie kształtów liści, od lewej: liść z nasady łodygi, następnie dolnej, środkowej i górnej jej części
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
ssp. sordida
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
ssp. sordida

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:wyki krótkoszypułowekl 154
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
porównanie zmiany barwy kwiatów w trakcie kwitnienia od brudnożółtej (stąd nazwa gatunkowa) w pąku do bladoróżowej w pełni kwitnienia
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
kielich i młody strąk
Roślina jednoroczna; żywozielona, słabo owłosiona lub prawie naga. Pędy wzniesione, podnoszące się lub pnące się, (30)50-70(90)cm długości. Łodygi kanciaste, rzadko owłosione, skąpo rozgałęziające się.

space

Kwiatostan 1-2-kwiatowy, na szypule 2-5mm długiej. Korona kwiatowa jasnożółta, żagielek niebieskawy lub zielonawy z fioletowymi nerwami, wyraźnie większy od łódeczki i skrzydełek, 25-35 mm długości. Kielich trąbkowaty, o ząbkach ±równych, krótszych od rurki kielicha.

space

Kwitnienie maj-czerwiec.

występowanie

Antropofit zadomowiony we florze Polski. [491]
wystepowanie - Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
XL
ekologiczne liczby wskaźnikowe Vicia grandiflora (wyka wielkokwiatowa)
Gatunek pochodzący z południowo-wschodniej Europy i południowo-zachodniej Azji. Od dawna uprawiana w mieszankach roślin pastewnych (trawy z motylkowatymi). Występuje także jako roślina synantropijna. Notowana zdziczała na terenie kraju od początku XXw.

space

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik B., Dajdok Z., Zając M. i A., Urbisz A., Danielewicz W., Hołdyński Cz. (2012) [234]/:
• zadomowiony, inwazyjny
• inwazyjny regionalnie
• kenofit
• Pochodzenie: Europa południowa i Azja południowo-zachodnia
• Czas przybycia na teren Polski: 1907
Kategoria inwazyjności: I (niska) 8pkt.: chwast segetalny lub ruderalny, może występować masowo, głównie na siedliskach antropogenicznych albo gatunek potencjalnie inwazyjny ale obecnie zajmujący niewielki obszar lub mające niewielką liczbę stanowisk w Polsce
• Zagrożenia: ekologiczne (zauważalne)
• Zasięg regionalny (występuje w dwóch i większej liczbie regionów lub województw)
• Populacje: z niewielką liczbą osobników ale na wielu stanowiskach lub dużo osobników na jednym lub kilku stanowiskach
• Dynamika: utrzymuje się na dotychczasowych stanowiskach
• Kolonizuje siedliska/zbiorowiska: wyłącznie antropogeniczne
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych
• Główne typy siedlisk będących przedmiotem zainteresowania Wspólnoty, do których wnika:
· 6210 — murawy kserotermiczne (Cl.Festuco-Brometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalis-Festucion pallentis); priorytetowe "gdy występują na nich ważne stanowiska storczyków"

wybrane okazy · selected collections

#4
bl.050500-14
leg. Barbara Łotocka
#20
sm.090510-5
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, Starościn/
#4
pkob.150502-4
leg. Piotr Kobierski
/Kotlina Zasiecka/
#4
konrad_kaczmarek.200506-2
leg. Konrad Kaczmarek
/woj. łódzkie, pow. sieradzki, Sieradz/
/ssp. sordida (Waldst. et Kit.).../
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji