cechy charakterystyczne
cechy diagnostyczne w kluczu:
występowanie
rodzimy takson flory Polski [491]
Suche nasłonecznione piaski, pola, nieużytki, często wśród roślinności o niskim zwarciu. Na glebach ubogich, niewapiennych, płytkich, umiarkowanie kwaśnych.
Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:
Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.
Parametry dotyczące m.in. elementu geograficznego są podane po zalogowaniu.
wybrane okazy · selected collections ⇈
#2
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, okolice Rzepina/
#2
leg. Barbara Łotocka
#4
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/woj. pomorskie, pow. kościerski, gm. Dziemiany, WPK/
#2
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/woj. pomorskie, pow. kartuski, gm. Żukowo, Borkowo/
#4
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Zaspa-Rozstaje/
nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈
poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium arvense [🔉 tri·fo·li·um ar·wen·se] • (pl) koniczyna polna
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um
(lat., subst., n)
— rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin;
w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii));
często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um
(lat., subst., n)
— przyrostek od folium, -i n. (liść);
częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny");
częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji