Trifolium arvense (koniczyna polna)

cechy charakterystyczne

cechy diagnostyczne w kluczu:

⇑ kl 306 "kielich z 10 nerwami" w "Trifolium (koniczyna)"

Rośliny roczne lub dwuletnie; jedwabisto, kosmato owłosione włoskami ok. 1mm długimi lub rzadziej wyłysiałe. Pędy wzniesione lub szybko podnoszące się, (5)10-30(40)cm wysokości, w różnym stopniu rozgałęzione, często czerwonawe lub czerwone.

space

Kwitnienie czerwiec-wrzesień(październik).

występowanie

rodzimy takson flory Polski ^[491]

wystepowanie - Trifolium arvense (koniczyna polna)

ekologiczne liczby wskaźnikowe Trifolium arvense (koniczyna polna)

Suche nasłonecznione piaski, pola, nieużytki, często wśród roślinności o niskim zwarciu. Na glebach ubogich, niewapiennych, płytkich, umiarkowanie kwaśnych.

Gatunek charakterystyczny (Ch.) dla:

Różne parametry ekologiczne, z objaśnieniem - opisowym rozwinięciem tekstowym, są podane tekstem po zalogowaniu.

wybrane okazy · selected collections ⇈

sm.070502-2
leg. Michał Smoczyk, msmoczyk at wp pl
/Równina Torzymska, okolice Rzepina/

bl.010705-7
leg. Barbara Łotocka

grkol.170712-1
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/woj. pomorskie, pow. kościerski, gm. Dziemiany, WPK/

grkol.170718-1
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/woj. pomorskie, pow. kartuski, gm. Żukowo, Borkowo/

grkol.191003-2
leg. Grzegorz Kołodziejczak
/Gdańsk Zaspa-Rozstaje/

nomenklatura, etymologia ℹ️ ⇈

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie

Trifolium arvense L. [🔉 tri·fo·li·um ar·wen·se] • (pl) koniczyna polna

trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)

-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)

literatura · references

specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈