cechy charakterystyczne

Roślina roczna. Pędy 30-60cm wysokości, rzadko przylegająco owłosione.

space

Główki 1-2cm długości, dojrzałe kolczaste z racji sztywnych ząbków kielichów. Dolne ząbki kielicha dwa razy dłuższe od górnych.

space

występowanie

Dawniej zawleczona we Wrocławiu.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• niezadomowiony
efemerofit
• Pochodzenie: Europa południowo-wschodnia i Azja zachodnia.
• Czas przybycia na teren Polski: XXw.
• Nie notowany po 1945r. w obecnych granicach administracyjnych Polski.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych.

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Trifolium echinatum M. Bieb. ssp. constantinapolitanum (Ser.) Gibelli et Belli [🔉 tri·fo·li·um * sub·spe·ci·ēs *](pl) koniczyna jeżowata turecka
trifolium, -ii; trifoliatus, -a, -um; trifolius, -a, -um (lat., subst., n) — rzeczownik złożony - "trójlist" - z przedrostka tri- (trzy) i -folium,-ii (liść), nazwa naukowa dla rodzaju koniczyna (Trifolium), stosowana już w starożytnej łacinie dla koniczyn i jej podobnych roślin; w epitecie gatunkowym trifolii w dopełniaczu - "koniczyny" (np. pasożytująca na niej kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii)); często jako przymiotnik w epitetach gatunkowych trifoliatus,-a,-um lub trifolius,-a,-um (trójlistny, trójlistkowy)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji