Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
młody pęd
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
gałązka z kwiatostanami
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
kwiaty
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
kwiaty
Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
kwiaty, widok działek

występowanie

antropofit zadomowiony we florze Polski [491]
ekologiczne liczby wskaźnikowe Spiraea chamaedryfolia (tawuła ożankolistna)
Krzew ozdobny, sadzony i dziczejący.
Inwazyjność i/lub kategorie obcego elementu flory /Tokarska-Guzik et al. (2012) [234]/:
• lokalnie zadomowiony
kenofit
• Pochodzenie: Europa południowo-wschodnia, Azja północno-wschodnia i środkowa.
• Czas przybycia na teren Polski: 1806r. (introdukcja), XIX w.
• Wnika do siedlisk/zbiorowisk: antropogenicznych · częściowo przeobrażonych · o charakterze naturalnym.
• Zagrożenie dla różnorodności biologicznej w przypadku zadomowienia na obszarach cennych przyrodniczo:
- gdzie stwarza zagrożenie: Lasy i mezofilne zarośla oraz obszary chronione.
- powód uprawy: Krzew ozdobny tworzący zwarte zarośla, używany w zieleni miejskiej i przy rekultywacji. Wytrzymały na suszę i mrozoodporny.
- przypadki spontanicznego rozprzestrzeniania się: Od kilkudziesięciu lat, przynajmniej w kilku regionach.
- zalecenia: Zaniechanie uprawy na terenach leśnych.

nomenklatura, etymologia ℹ️

poznanie znaczenia i pochodzenia nazwy ułatwia jej zapamiętanie
Spiraea chamaedryfolia L. em. Jacq. [🔉 spi·re·a *]Spiraea ulmifolia Scop. [🔉 spi·re·a *](pl) tawuła ożankolistna · tawuła wiązolistna
ulmifolius, -a, -um (lat., adj.) — wiązolistny, o liściach podobnych do wiązowych; przymiotnik złożony ulm- (wiązowo-) -i- folius (-listny)
ulmus, -i (lat., subst., f) — starożytnorzymska nazwa wiązu, zwłaszcza odnosiła się do wiązu pospolitego (Ulmus minor)
-foliūs, -a, -um; -foliatūs, -a, -um (lat., subst., n) — przyrostek od folium, -i n. (liść); częsty drugi człon w przymiotnikach złożonych -folius,-a,-um ("-listny"); częsty w epitetach gatunków np. angustifolius (wąskolistny), cordifolia (sercolistna), alternifolium (różnolistne), ilicifolius (o liściach jak dąb ostrolistny) lub unifolius (jednolistny)
literatura · references
specyfikacja literatury jest widoczna na szerszym ekranie 🛈
ta strona być może używa ciasteczek (cookies), korzystając z niej akceptujesz ich użycie — więcej informacji